Między żłóbkiem a fryzjerem

Jasełka prezentujemy poza tym osobno dwóm grupom uczniów oraz nauczycielom i innym gościom. Mottem tegorocznej inscenizacji są słowa „Tam, gdzie jest miłość i dobroć, tam mieszka Bóg”. Pani Joanna podkreśla, że przedsięwzięciu towarzyszy życzliwość dyrekcji i innych nauczycieli, co jest bardzo ważne. I zaznacza, że jej uczniowie podejmują wiele innych inicjatyw, choćby z okazji Dnia Papieskiego, Wielkanocy; podczas wspólnych wyjazdów na Jasną Górę czy w ramach akcji „Dar św. Mikołaja”, na rzecz potrzebujących kolegów i koleżanek ze szkoły. – Nasza młodzież jest wspaniała – mówi z dumą. – A przy okazji potrafi świetnie się bawić.

Ze skrzydłami i z teczką

Joanna Woźniak, katechetka

– Jasełka niosą ze sobą treści religijne, ale też są związane z bogactwem polskiej kultury; pomagają rozwijać talenty organizacyjne, uczą dawania czegoś z siebie. Takie przedsięwzięcia bardzo nas jednoczą, pomagają przeżyć to, że Kościół jest rodziną, domem. W inscenizacji biorą udział sami wolontariusze, pasjonaci. Uważam, że mamy piękną młodzież. Trzeba ją tylko dobrze poprowadzić.

Natalia Szuba, uczennica

– Gram bardzo zajętą bizneswoman, która nawet z okazji świąt nie widzi nic poza pracą i nie umie jej przerwać – a i tak obawia się, że ją straci i wyląduje na bruku. Po scenie będę chodzić w eleganckim stroju i z teczką. Tremy zawsze troszkę jest, ale obie z koleżanką nie pierwszy raz uczestniczymy w szkolnej inscenizacji.

Magdalena Kincel, uczennica

– Nasze jasełka są nietypowe. Ukazują święta oczami różnych ludzi, znajdujących się w rozmaitych sytuacjach. Wszystko jest komentowane przeze mnie i koleżankę – czyli dwa anioły. Będziemy mieć białe szaty i skrzydła, może też aureolki, a także księgę. Przy przygotowywaniu takiego przedstawienia jest sporo radości i śmiechu.