Geniuszem nie trzeba się urodzić

GN 46/2012 Lublin

publikacja 22.11.2012 07:00

Kto wie, czy z Lublina nie będzie pochodził następca Wayne’a Rooneya i Cristiano Ronaldo. Wszystko możliwe, gdy trening dziecko rozpoczyna w wieku 6 miesięcy, kiedy jeszcze nawet nie potrafi chodzić. Lublin dołączył do miast, gdzie ruszyły zajęcia Socatots.

Na zajęcia sportowe mogą już chodzić maluchy Agnieszka Gieroba Na zajęcia sportowe mogą już chodzić maluchy

Jan Staniewicz ma troje dzieci, Szymon Bojarski czworo (najmłodsze niedługo się urodzi). Obaj pochodzą z wielodzietnych rodzin i na własnej skórze doświadczyli, co znaczy dbać o więzi w rodzinie. – Kiedy sami zostaliśmy rodzicami, zaczęliśmy szukać możliwości lepszego kontaktu z naszymi dziećmi. Wracaliśmy do domu z pracy i poświęcaliśmy maluchom nasz czas, ale w praktyce wyglądało to tak, że co chwila dzwonił telefon, coś się nam przypomniało, coś trzeba było zrobić lub załatwić. Nasza zabawa z dziećmi była więc przerywana – mówi Jan Staniewicz. Panowie zaczęli więc szukać w Lublinie możli-wości spędzenia wspólnie z dzieckiem czasu, którego nic nie będzie przerywać. To miała być godzina tylko dla rodzica i dziecka.

Rodzic na wyłączność

– Znaleźliśmy basen, balet, angielski, ale wszystkie te zajęcia były dla dzieci, nie dla rodziców i dzieci. Zaczęliśmy więc szukać, czy gdzieś poza Lublinem jest jakaś oferta, która spełni nasze oczekiwania. Tak dowiedzieliśmy się o grupach Socatots – wyjaśniają panowie. Centrala Socatots w Polsce mieści się w Szczecinie. Od Lublina to strasznie daleko, ale nie zraziło to młodych rodziców. Skontaktowali się z ludźmi z Pomorza i ruszyli w drogę.

– Zajęcia w Szczecinie nas zachwyciły. Dzieci wraz z rodzicami szalały na sali, doskonale się bawiąc, a przy okazji ucząc się różnych umiejętności. Ostatecznie przekonała nas pewna przedszkolanka, którą spotkaliśmy w Szczecinie. To nauczycielka z wieloletnim stażem, która powiedziała nam, że po kilku dniach pobytu dzieci w przedszkolu od razu widać, które chodzą na Socatots. Inaczej się zachowują, reagują na polecenia i nie boją się grupy. Postanowiliśmy spróbować w Lublinie – opowiada Jan Staniewicz. Panowie odbyli specjalistyczne szkolenia, zaczęli szukać ludzi przygotowanych do prowadzenia takich zajęć, no i zaprosili rodziców na zajęcia. Tak do Socatots trafiła ze swoimi dziećmi pani Ilona. – Zaintrygowało mnie to, że mogę przyjść na zajęcia zarówno z moim dwuletnim synem, jak i czteroletnią córką. Pomyślałam, że spróbujemy. Lenka, moja córka, trochę się bała pierwszego razu i dopytywała, czy jak się jej nie spodoba, będzie mogła wrócić do domu. Tak się umówiłyśmy, że idziemy na próbę. Jednak już po kilku minutach Lenka zapytała mnie, czy będziemy mogły tu przychodzić zawsze. No i zostałyśmy – uśmiecha się pani Ilona.

Co to jest Socatots?

Trudno się dziwić, że dzieciom bardzo się podoba. Wielka sala gimnastyczna, piłki te prawdziwe i miękkie z materiału, i takie z gumy z kolcami jak jeże, i tor przeszkód, i wiele innych atrakcji, w których razem z dzieckiem szaleje rodzic – to niespotykane na co dzień w domu zjawisko. – Chodzi o to, by przez zabawę, w której dzieci czują się bezpiecznie, uczyć się pewnych rzeczy – mówią trenerzy. Maluchy głównie się bawią, ale przy wykorzystaniu określonych komend. Gdy od pierwszych miesięcy życia ktoś powtarza dziecku: teraz kopiemy piłkę prawą nóżką, w lewą rączkę bierzemy obręcz i wyglądamy przez nią jak przez okienko, naturalne staje się rozróżnianie strony prawej i lewej. – Wiadomo, że musi w tym pomagać mama lub tato. Dziecko nie rozumie wydanego polecenia, ale jeśli rodzic pokazuje, która to jest prawa nóżka, a która lewa rączka, i robi to systematycznie przez wiele zajęć, maluch odruchowo później reaguje na takie komendy – obserwuje Jan Staniewicz. Rozumienie poleceń i ich wykonywanie przenosi się z sali gimnastycznej na inne dziedziny życia.

Nie tylko dla piłkarzy

Zajęcia są zarówno dla tych dzieci, których rodzice marzą dla nich o karierze sportowej, jak i dla tych, którzy chcą zwyczajnie spędzić z dzieckiem atrakcyjnie czas i zarazić maluchy miłością do ruchu. Początkowe zajęcia to typowe zajęcia sportowe, które pomagają w kształtowaniu koordynacji, reagowaniu na polecenia, uczą systematyczności, pracy w grupie, oswajają z rówieśnikami i pokazują, że fajnie jest współpracować. Takie umiejętności przydadzą się każdemu. Nieco starsze dzieci, które już pokochały piłkę i chcą trenować, by być jak Wayne Rooney, Cristiano Ronaldo czy nasz Robert Lewandowski, zaczynają specjalistyczny trening piłkarski pod okiem wykwalifikowanego trenera. – To dzieci w wieku 3–4 lat, dla których nie ma jeszcze oferty w żadnych klubach sportowych. Sześciolatki mogą już znaleźć dla siebie miejsce w grupie trampkarzy, ale młodsze dzieci nie mają takiego miejsca, gdzie mogłyby ćwiczyć. Socatots to zmienia. Geniuszem nie trzeba się urodzić, można się nim stać, jeśli na swojej drodze spotka się odpowiednich nauczycieli czy trenerów. Poza tym zgodnie z obecnymi badaniami psychologicznymi, przedstawionymi w książce „Kod talentu”, aby osiągnąć poziom biegłości odpowiadający klasie światowej w dowolnej dziedzinie, należy zaliczyć dziesięć tysięcy godzin ćwiczeń – tłumaczą trenerzy. – Nie wiem, czy moje dzieci będą chciały być sportowcami. Syn może jakoś z piłką w przyszłości zechce się związać, ale córka raczej nie. Zajęcia, na które przychodzimy, uczą dzieci zabawy w ruchu, pokazują, jak można spędzać aktywnie czas. Mam nadzieję, że Socatots uchroni moje dzieciaki przed uzależnieniem od komputera czy telewizji – mówi pan Robert.

Najlepszy dzień w tygodniu

Zdaniem Sebastiana wtorek powinien być przynajmniej kilka razy w tygodniu. Raz to stanowczo za mało. We wtorki właśnie Sebastian ze swoim tatą, czasem z mamą, chodzą na zajęcia Socatots. – Nasz synek nie może się doczekać kolejnych zajęć! Na co dzień jest bardzo energiczny, dlatego tym bardziej cieszy nas i jego cotygodniowe spotkanie na zajęciach. Widzimy też, jak w trakcie zajęć rośnie u niego pewność siebie i że potem lepiej czuje się w przedszkolu – podkreśla pan Grzegorz, tata Sebastiana. Mama Mateusza z kolei zauważa, że teraz to syn pilnuje systematyczności, nie ona. – Ja czasami miałabym ochotę odpuścić sobie zajęcia. Wymówek mogę znaleźć sporo: a to brzydka pogoda, a to miałam w pracy trudny dzień, a to ktoś z nas ma lekki katar i tak dalej. Mateusz jednak bardzo pilnuje, żebyśmy nie przegapili żadnych zajęć. Kiedy próbuję mu sugerować, żeby dziś może sobie darować, mówi mi z poważną miną: „Mamo trzeba uczyć się systematyczności”. Na takie stwierdzenie wszystkie moje argumenty odpadają – śmieje się pani Marzena.

Zajęcia Socatots odbywają się w Lublinie i Świdniku. Więcej informacji na stronie: http://www.socatots.pl/lublin.