Marcin Jakimowicz: I mówi pan, panie Weigl, że to Bóg jest właścicielem moich ciężko zarobionych pieniędzy?

Jacek Weigl: Tak mówię. Bo tak wyraźnie mówi Biblia. Znajdziemy w niej ok. 500 wersetów o modlitwie, 340 – na temat wiary i 2 tys. dotyczących finansów. To pokazuje, że Bóg jest bardzo zainteresowany naszym portfelem, tym, na co wydajemy pieniądze, na ile czujemy się ich właścicielami, a na ile – jak mówi Biblia – zarządcami. Powiem więcej: nasza hojność, stosunek do pieniędzy to papierek lakmusowy naszego życia duchowego. Nie przesadzam. Mam prawo spytać: „Czy pozwalasz Jezusowi, by współdecydował o tym, na co wydajesz kasę? Nie? To o czym rozmawiamy ”.

Bóg zna się na pieniądzach?

Jasne! Jezus często sprawdzał, jak ludzie traktują pieniądze, majątek, dobra. Wdowa, faryzeusze, uczniowie, bogaty młodzieniec – jest wiele przypowieści! W tej materii masz dwóch doradców finansowych: Boga i światowe trendy. Pytanie brzmi: czy wierzysz w Boga i opierasz się na Słowie, czy idziesz za tym, co wskazuje świat? Biblia jest świetną instrukcją obsługi tego, jak postępować z pieniędzmi.

Wśród najbogatszych ludzi świata jest wielu Żydów – stosunkowo niewielkiego narodu. To ma jakiś związek z Biblią?

Oczywiście. Czego im zazdrościmy? Przedsiębiorczości, solidarności, integracji, przetrwania bez państwa przez 2 tys. lat, mnóstwa Nagród Nobla. Z czego to się bierze? Z dziedzictwa. Jeśli wierzysz, że Bóg stworzył cię na swój obraz, to masz świadomość, że umieścił w tobie zdolności do stwarzania, zarządzania. Pierwsze instrukcje od Boga, które usłyszeli Adam i Ewa, brzmiały: nazywajcie, zarządzajcie, pomnażajcie, działajcie, bądźcie kreatywni.

Dla Jana Kowalskiego już dziesięcina jest progiem nie do przeskoczenia. Ile pieniędzy przeznaczali na „Boże cele” Żydzi?

Od 30 do 50 proc. zarobków. 10 proc. to była bezdyskusyjna oczywistość. Oni dawali więcej. Wiedzieli, że to należy do Boga, zatem był to wyraz zaufania. Współczesny Kowalski często nie potrafi odnieść tematu dziesięciny do swojego życia, bo nie słyszał, czym ona jest i dlaczego warto ją przekazywać. Taki Kowalski jednak potrafi kupić komuś prezent, oszczędzić na jakiś cel czy przekazać swój 1 proc. podatku. Myślę, że w dużej mierze ten „próg nie do przeskoczenia” jest kwestią edukacji „dziesięcinowej”. Są pewne zasady dotyczące składania dziesiątej części wynagrodzenia. Jedną z nich jest przekazywanie jej na początku miesiąca, a nie na końcu, „jak nam zostanie”. Jasne, to krok wiary. Jedno z imion Boga brzmi El Shaddai, czyli „Więcej niż wystarczający”. Jeśli nie potrafisz oddać nawet jednej dziesiątej, to pokazujesz: lękam się, że mi nie wystarczy, czyli nie wierzę w to, że się o mnie zatroszczysz. Brutalne, ale prawdziwe.

Klucz do zrozumienia tego, o czym mówię, znajduje się w Ewangelii Łukasza: „Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy?” (Łk 16,10). Proste: jesteś wierny w małym, będziesz wierny w dużym. To, czy jesteśmy hojni, czy inwestujemy w dzieła Boże, to „najmniejszy test wiary”. Jeśli jesteś w tym wierny, Bóg może postawić cię w miejscu większego wpływu. Dlatego nauczanie o pieniądzach powinno być fundamentem. Ludzie słyszą prośby o pieniądze na remont kościoła czy organy i w większości reagują negatywnie, bo nie słyszeli nauczania i nie doświadczyli tego, że Bóg jest hojnym dawcą, że chce, by im się powodziło. Tak jak każdy ojciec pragnie tego dla swych dzieci.

Nie śpiewałeś jako ministrant: „Biedak zawołał, a Pan go wysłuchał”?

Zauważam, że w Polsce panuje mentalność lęku, a ludzie boją się o swoje pieniądze. „A jeśli nie starczy do pierwszego? A jeśli padnie ZUS i wylądujemy na ulicy?” Wszystko jest kwestią myślenia. Myślenie światowe opiera się na zasadzie: jeśli dasz, to stracisz. Boże myślenie: jeśli dasz, to dostaniesz.

„Dawajcie, a będzie wam dane”. Brzmi ładnie. Ale naprawdę działa?

Moja historia jest tego dowodem. Kiedyś uczestniczyłem w konferencji na temat pieniędzy. Na początku byłem wściekły: „Chcą ode mnie kasę i jeszcze (co za bezczelność!) powołują się na słowo Boże. Zamiast za darmo organizować konferencje i rozdawać książki, każą sobie płacić”. Jednak wysłuchałem wykładów do końca i zrozumiałem, że to ja mam problem. Bóg pokazał mi, jak kurczowo ściskam portfel i boję się Mu zaufać. Moje myślenie zmieniły słowa Jezusa: „Dawajcie, a będzie wam dane”. Bóg niesamowicie mnie zmieniał i prowadził w dziedzinie finansów.

„Miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze”. Twoje ulubione słowo to „opływający”?

Ooo, tak! Gdy zrozumiałem, że Bóg nie odmierzy mi tylko miarą dobrą i natłoczoną, jak kawa w ekspresie, ale przelewającą, zachwyciłem się. To obietnica Jezusa. Ten cytat pokazał mi, że muszę zmienić mentalność z oszczędzającego na czarną godzinę „chomika” na mentalność hojnego dawcy.

Bóg nie oszczędza?

Jest najbardziej hojną Osobą wszechświata. Dał nam ziemię, talenty, możliwości, cały świat! Patrzę na Niego i uczę się hojności Ojca. Przebywając blisko Boga, odkrywamy prawdziwą naturę dawcy. W Nim nie ma lęku, że zabraknie. Dał nam nawet swojego Syna

Kiedy sam zacząłeś dawać?

Zacząłem przeznaczać część pieniędzy na cele związane ze wspólnotą, w której się modliłem. To przez lata kształtowało moją postawę i charakter. Z czasem zacząłem lepiej zarabiać, dostawałem bardziej odpowiedzialne stanowiska kierownicze. Swoje powołanie jednak odkryłem w edukacji, gdy zacząłem zakładać „szkoły z wartościami”.

Emeryci powiedzą: „Pan prezes się wymądrza. To nie dotyczy nas. My ledwo wiążemy koniec z końcem”.

Nie jest ważne, ile masz pieniędzy. Ważne jest to, co masz w sercu. Jesteś hojny? Potrafisz się podzielić? A może paraliżuje cię lęk? Popatrzmy, kto najwięcej daje na cele dobroczynne. Wcale nie najbogatsi, ale ludzie średnio zamożni lub biedni! Znam kilku ludzi bardzo bogatych, którzy żyją w potwornym lęku o swój majątek i o swoje życie

Rozmawiasz z nimi o zasadach finansowych, które znalazłeś w Biblii. Ich reakcja?

Słuchają. Często otwierają się im oczy. Zaczynają analizować swoje życie. Poświęcili je na zarabianie. Efekt? Często rozbite rodziny i brak więzi z dziećmi (a przecież – słyszałem wielokrotnie: „robiliśmy wszystko dla rodziny”). Frustracja, lęk. Ugrzęźli. Zbudowali imperium finansowe, w którym czują się samotni. „Relacje finansowe” z dziećmi to żadne relacje. Wielu z nich nie ma żon, bo nie poświęcili czasu na pielęgnowanie małżeństwa. Znam też ludzi, którzy wyszli z tej matni, ocknęli się i mogą o tym opowiadać podczas różnych spotkań. Zachęcam ich do tego podczas konferencji w Sejmie „Ludzie z wartościami”. Istnieje mit, że posiadanie ogromnych pieniędzy jest grzechem. Nie! Grzechem jest chciwość. Abraham, Mojżesz czy zarządzający Egiptem Józef byli ludźmi bardzo bogatymi, postawionymi w miejscu ogromnego wpływu.

Od kiedy masz doświadczenie, że Bóg jest hojny?

Od lat. Pracowałem w wielu miejscach, w znanych bankach, prywatyzowałem hutę Sendzimira, zajmowałem ważne stanowisko w wielkiej korporacji. I wtedy postanowiłem: poświęcam życie dla Mateusza, mojego adoptowanego syna. Myślałem o jego edukacji, więc założyłem pierwszą szkołę. Doświadczyliśmy tego, jak Bóg jest hojny W szkole nie mieliśmy odkurzacza. Dzieci modliły się o to, by Pan Bóg dał nam odkurzacz. Następnego dnia dostaliśmy dwa, z czego jeden tak olbrzymi, że nie mieliśmy go gdzie trzymać. Powiedziałem: „Dzieci, módlcie się precyzyjnie!”. {BODY:BBC} (śmiech){/BODY:BBC} Kiedy dzieją się takie rzeczy? Gdy złamiesz w sobie myślenie (nawrócenie to przecież {BODY:BBC} metanoia{/BODY:BBC}, czyli przemiana umysłu), że nie jesteś właścicielem, tylko zarządcą pieniędzy, talentów. Wtedy doświadczasz zaopatrzenia.

Mówisz o talentach. Ile razy słyszałem, by rozwijać zdolność śpiewania, malowania, grania itp. A to, zdaje się, jest o pieniądzach?

Oczywiście, że o pieniądzach. (śmiech) Nie są twoje. Są Boga, a ty jesteś tylko odpowiedzialny za to, by je pomnażać. Gdy wspierałem zakładanie w Polsce wielu chrześcijańskich szkół, myślałem o budowie w Warszawie Centrum Edukacji z Wartościami. W czasie modlitwy powracało do mnie słowo „spadek”. Pierwsza reakcja? Pewnie niebawem umrą mi rodzice. Okazało się, że Bóg miał inny plan. Po kilku dniach podeszła do mnie znajoma osoba i powiedziała: „Dostałam w spadku ziemię w Kobyłce, chcę przeznaczyć na to dzieło 400 tys. zł”. Niebawem podeszła druga i mówi: „Dostałam ziemię w Starych Babicach. Chcę przeznaczyć na Centrum pół miliona złotych”. Po miesiącu mieliśmy 900 tys. I wtedy pewien mężczyzna przekazał nam ponad 2 mln. To byli zwykli ludzie, nasi, Kowalscy, a nie wujek Sam z Ameryki.

Ten darczyńca nigdy nie żałował tej decyzji? Nie drżała mu przy przelewie ręka?

Wiele razy z nim rozmawiałem. Nie żałował. Zobaczyłem, że Bóg wypełnił obietnicę. Zaczęliśmy proces zakupu budynku, w którym teraz rozmawiamy.

Wiesz, że tą opowieścią burzysz schemat funkcjonowania polskich parafii: liczba parafian razy 2 zł?

Wiem. Te drobne na tacy pokazują brak jakiejkolwiek odpowiedzialności za Kościół. Z czego to wynika? Wiara bierze się z tego, co słyszymy. Jeśli ludzie nigdy nie słyszeli nauczania o hojności Boga, o tym, że On chce dać, a nie zabrać, jeśli słyszą nieustanne „dajcie, dajcie”, nie wrzucą do koszyka banknotu. Jezus nie prosił o pieniądze. Mówił „dajcie”, ale po to, by było nam dodane, byśmy otrzymali więcej. To zasada działania królestwa Bożego. Pomnożenie, wzrost, ekspansja. Bogu naprawdę nie są potrzebne nasze oszczędności. Moja rodzina wspiera wiele służb, misjonarzy itd. Dostaliśmy dom. Na górze mieszkają dwie osoby ze wspólnoty, na dole są często próby zespołu uwielbienia

Bóg zawsze odda Ci to, co zasiejesz?

Tak mówi słowo Boże. Bóg jest wierny, da ci środki do życia, Niekoniecznie tyle samo, co zasiałeś. Jemu chodzi o relację, a nie o pytanie „A co ja będę z tego miał?”. Chodzi Mu o twoje serce. Chce, by było jak Jego serce. Ojcowskie, otwarte, hojne. On nie jest automatem, w który kopie się i wypada coca-cola. Nie! Jest Ojcem, który mówi: daję ci dziedzictwo.

Jacek Weigl - ur. 1977, specjalizuje się w finansach i bankowości, Ojciec pięciorga dzieci. Założyciel Fundacji „Edukacja z Wartościami”.