skorzystaj z porady psychiatry i daj spokoj już na tym portalu. prosimy.

Zgadzam się z przedmówcą: rodzina, sąsiedzi, lokalna społeczność. Kiedyś to było normalne i naturalne środowisko dające oparcie. W takich środowiskach ludzie żyli, tworzyli, współtworzyli, pomagali sobie w opiece nad dziećmi. Nie mówię tego patrząc z sufit, przeżyłam takie dzieciństwo w wielkiej rodzinie ciotek, wujków, stryjków, ciotecznych braci i sióstr, babć i dziadków, sąsiadów i przyjaciół rodziny. Potem to się rozsypało, jakby ktoś w środek nas wszystkich wrzucił granat. Wiele osób umarło, myśmy podorastali, każdy zajął się swoją rodziną, swoimi dziećmi, wnukami, pracą, "karierą", samochodem i telewizorem, które wreszcie były na wyciągnięcie ręki, a nie na talon, jak w PRL. Wielka szkoda i wielka strata.

Trochę się zgadzając z autorką, proponowałabym powstawanie takich inicjatyw i miejsc właśnie kobietom samotnym. Nie, proszę Pana, samotnych nie dlatego, że tak bardzo uwierzyły w mamonę, ale dlatego, że były za... brzydkie? grube? nieumiejętne? bez "tego czegoś"?, żeby znaleźć męża. Niemające dzieci nie z wygody, ale dlatego, że chorowały i nie mogą mieć dzieci, na przykład. Może dlatego, że Bóg taką drogę dla nich przewidział? Mają teraz 40, 50, 60 lat. Bardzo potrzebują wsparcia, motywacji, tego własnoręcznie upieczonego ciasta, które zje się w gronie innych kobiet. Bo "babskie" są nie tylko grona przedsiębiorczych i aktywnych w Kościele mam, które mają fundamentalny wspólny temat: dzieci i mężowie. Babskie byłyby też grupy tych samotnych, które wiedzą już, że do końca życia takie będą, ale które nie wybierają zgorzknienia i zdziwaczenia. Szkoda, że w Kościele tak mało jest refleksji o duszpasterstwie takich kobiet. Naprawdę mogłyby bardzo dużo dać każdej społeczności. A im bardzo, ale to bardzo przydałyby się wspólnie organizowane wydarzenia, wycieczki, spotkania z psychologami i lekarzami, i tak dalej. Szczęściarze, którzy mają rodziny, mogliby wreszcie zrozumieć: samo chodzenie na Msze Święte i udzielanie się w Żywym Różańcu samotnej kobiecie życia nie wypełni.