Bohaterki z Hałcnowa

Zaczyna się w domu

Dziś rodzice obu gimnazjalistek uśmiechają się z dumą, kiedy słuchają, że wychowali bohaterki. A to, z jaką miłością patrzą na swoje dzieci, tłumaczy wiele... 

Iwona Gębała, wicedyrektor SP nr 28, dobrze pamięta Kaję. – Od pierwszej klasy była wszędzie tam, gdzie coś się działo – mówi. Bernadeta Moćka i Marta Piwowarczyk, nauczycielki i wychowawczynie z SP nr 28, wspominają obie jako pilne uczennice, niezwykle zaangażowane w życie szkoły. – Zawsze wykazywały się inicjatywą. Wrażliwe, otwarte, odważne, chętnie podejmowały nowe wyzwania i robiły to z prawdziwą klasą – wyliczają zalety byłych wychowanek. – Obie nigdy nie żałowały czasu dla innych: czytały przedszkolakom bajki, pomagały koleżankom i kolegom, a przy świątecznych kiermaszach szkolnych pracowały nieraz do wieczora. Na wycieczkach koła turystycznego były fantastycznymi towarzyszkami, ze świetnym poczuciem humoru – dodaje Marta Piwowarczyk, przypominając, że uczestniczyły w projekcie: „Dzieci, rodzice, dziadkowie na turystycznym szlaku”, który był też lekcją szacunku i gotowości do pomocy.

Do tańca i do różańca

Kaja uwielbia czytać książki, kocha rysować, a talent muzyczny pociąga ją do grania. Do niedawna marzyła o karierze weterynarza, teraz myśli, że może zostanie prawnikiem. Jeszcze w podstawówce chciała sprawdzić się jako nauczyciel. Poprowadziła wtedy lekcję o... roli czołgów w II wojnie światowej. – Taki ze mnie człowiek renesansu – śmieje się, szkicując jednocześnie głowę lwa z potężną grzywą. Patrycja na co dzień chętnie maluje. Śpiewa w parafialnej scholi. Lubi pomagać. Podobnie jak starsza siostra Klaudia, jest też we wspólnocie oazowej, którą opiekuje się ks. Andrzej Sander. W oazie formuje się tu ponad 70 młodych ludzi i wciąż ich przybywa.

– Staramy się kształtować postawę miłości bliźniego. W październiku jedziemy na rekolekcje, podczas których będziemy mówić o relacjach z innymi, o budowaniu wspólnoty, o tym, jak pomagać drugiemu człowiekowi. Uczymy się w naszej grupie takiego rodzinnego współdziałania – tłumaczy ks. Sander. – Ćwiczymy postawę aktywności: żeby nigdy nie zakładać, że nic nie można zrobić – dodaje Agnieszka Michalak, animatorka. Tak właśnie postąpiły Kaja i Patrycja. Uratowały ludzkie życie. Być może nie tylko jedno. – Tak trzeba było. To pewnie było zaplanowane w niebie – z powagą mówi Patrycja. Ale już po chwili obie z Kają wybuchają śmiechem. To też uwielbiają, bo są bardzo pogodne. – Cieszą mnie piękne i dobre rzeczy. Zdarzało mi się podejść do nieznajomej osoby na przystanku, bo zachwyciły mnie jej włosy – przyznaje Kaja.

Chluba środowiska!

Hałcnów to specyficzna dzielnica Bielska-Białej. Ma Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Hałcnowa, które patronuje lokalnemu portalowi internetowemu, z własną telewizją i serwisem wszelkich społecznych aktualności, od życia parafialnego po sportowe. Tu zresztą działa jedyny w swoim rodzaju Parafialno-Szkolny Klub Sportowy „Beskidy”. Ta świetna współpraca instytucji i środowisk owocuje. W Hałcnowie dzieci otrzymują spójny przekaz wartości. To, czego uczą ich rodzice, przedszkole, szkoły, parafia, klub sportowy, dom kultury, idzie w tym samym kierunku. – Pewnie w tym wzajemnym wspieraniu jest klucz do tajemnicy tego wychowawczego sukcesu i tego, że mamy wspaniałe dzieci – mówi z dumą Jolanta Fajkis, dyrektor SP 28, której mury obie 13-latki niedawno opuściły. – Rodzice uczą empatii, a my w szkole staramy się ich wspierać. Bo najważniejszy jest ten odruch: ktoś jest w potrzebie, muszę mu pomóc! Często nam, dorosłym, brakuje tej odwagi dziecka. Zastanawiamy się nad konsekwencjami, zamiast reagować. Również dlatego, dla upowszechnienia tej prawdy, nie mam wątpliwości, że taką postawę trzeba nagrodzić, mówić o niej głośno. Będę występować z wnioskiem, by Kaja i Patrycja otrzymały naszą największą nagrodę dla zasłużonych: Hałcnowskiego Anioła – zapowiada Jolanta Fajkis.