Ks. Rafał Pastwa: Pochodzisz z Czelabińska. O tym mieście ponoć krążą dowcipy jak o naszym Wąchocku.

Lidia Muhamadiejewa: Ostatnio Czelabińsk kojarzy się najbardziej ze spadającymi meteorytami. W każdym razie jestem z Południowego Uralu.

Jak trafiłaś do Polski?

Pracowałam w Czelabińsku przez prawie pięć lat jako fotoreporterka w lokalnej gazecie, ale postanowiłam rozpocząć studia z reżyserii kina. Miałam w związku z tym odbyć staż w Nowosybirsku. Spotkałam tam księdza, misjonarza z Polski. Spodobało mi się, jak mówił po polsku. Wiedziałam wtedy tylko, gdzie jest Polska i to wszystko. Potem na praktyki skierowano mnie do Kazachstanu. Tam było więcej polskich kapłanów, więc poprosiłam, żeby mnie uczyli polskiego.