Zwykle to maj jest czasem, gdy pisze się i dyskutuje o pierwszokomunijnych obyczajach i związanych z tym problemach. Z jednej strony trudno się dziwić, bo to temat z jasnych względów majowy. Z drugiej jednak to niezbyt trafne działania, bo po prostu mocno spóźnione. W maju jest już po przygotowaniach, po zakupie prezentów, po stresach, a nawet wojenkach wewnątrzdomowych i wewnątrzszkolnych.

I to styczeń, tak, tak, właśnie styczeń pod wieloma względami jest najlepszy, by o pewnych sprawach związanych z uroczystością Pierwszej Komunii Świętej rozmawiać, dyskutować i nawet się spierać. To jest czas, by zastanowić się, jak powinna wyglądać Pierwsza Komunia naszego dziecka. Bo kilka miesięcy przed uroczystością jeszcze można wiele zmienić i tak wszystko zaaranżować, by ten dzień miał wymiar duchowy, ale by był też wielkim, dobrym, rodzinnym świętowaniem.

GOSC.PL DODANE 21.08.2019 AKTUALIZACJA 17.01.2020

Będziemy mieli święte dzieci

"Dlaczego dzieci tak długo muszą czekać na pierwszą Komunię Świętą?" - zapytał Giuseppe. "Za mało wiesz na temat Ciała Pańskiego" - burknął biskup. "Wiem, że w tym opłatku jest prawdziwy Chrystus. Ekscelencja wie coś więcej?" - odparował rezolutny chłopak. »

więcej »

„Sukienki za 800 euro i limuzyny, dawane dzieciom jako prezenty na Pierwszą Komunię, nie mają z nią nic wspólnego” – stwierdził abp Diarmuid Martin, prymas Irlandii. Jego zdaniem rodzice nie robią wystarczająco wiele, aby swoim dzieciom przekazać wiarę. Tyle arcybiskup irlandzki. U nas sukienki może nie za 800 euro, ale również zdarzają się bardzo drogie i okazałe. I może nie limuzyny, ale też się zdarza, że dziecko podjeżdża pod kościół eleganckim autem. Po co?

Co do udziału rodziców, to coraz częściej obserwuję nadaktywność, ale w kwestiach raczej drugorzędnych. Żeby nie powiedzieć, trzeciorzędnych. Tysiące bzdur do omówienia, współpraca z katechetą przy, przepraszam za słowo, tresurze dzieci wokół rymowanek i idealnego wchodzenia do ławek. Aferki związane ze strojem, kłótnie na temat wystroju kościoła. Nadaktywne mamusie mają poczucie misji, wysyłają setki nieistotnych mejli, wprowadzają zamęt i powodują wszechogarniający stres. Do tego jeśli trafi się nadaktywny katecheta, to z przygotowań robi się przykry cyrk.

Nie na zbytnim angażowaniu się w sprawy błahe polega przygotowanie dzieci do Pierwszej Komunii Świętej. Stanowczo nie. Jest styczeń. Jest jeszcze czas, by spokojnie zastanowić się, czego naprawdę chcemy, czego potrzebuje nasze dziecko. Jak spokojnie, godnie i z radością przygotować dziecko i rodzinę na wielki dzień. To jest też czas na małe weto, gdy oczekiwania otoczenia są kuriozalne i gdy widzimy, że z duchowością i mądrym prowadzeniem dziecka nie mają nic wspólnego.

Do dzieła!

P.S. Tak, wiem. To trudne. Trudno.•