Miałam już dwoje dzieci na ziemi. Miałam dzieci w niebie. Miałam też nadzieję, że raz jeszcze zostanę mamą, choć po ludzku... No cóż, powiem szczerze: z punktu widzenia medycyny nie było to możliwe. Przeszłam poronienia, różnego rodzaju komplikacje i choć w sercu tliła się nadzieja, z którą szłam na Jasną Górę, to nie liczyłam na wiele – wspomina Aneta Kurnikowska.

Wydeptany cud

Była już pogodzona z wolą Bożą. Na kolejną pielgrzymkę poszła, niosąc w sercu właściwie już tylko intencje swoich koleżanek, które też bardzo pragnęły mieć dzieci. – Ale miesiąc po powrocie na teście pojawiły się dwie kreski. Pierwsza myśl: cud, niespodzianka, podarunek z niebios… „Wydeptany”, a przede wszystkim wymodlony u Matki Bożej dzidziuś – wspomina mama „pielgrzymkowej” Karolinki. Całe swoje życie zawierzyła Maryi. Jest żywym dowodem, że to, co po ludzku niewykonalne, dla Pana Boga nie jest niemożliwe. Szczególnie jeśli o pomoc prosi się Matkę Bożą Częstochowską.