Gdy przeczytałem "opinię" kolejnego bioetyka (patrz słynna bruzda i... stygmatyzowanie dzieci z iv vitro)) ks. prof. Mariana Machinka, pomyślałem sobie, że ci ludzie są pozbawieni wyższych uczuć - empatii, są bezduszni. Rozważania typu okaleczenie (bo to fak!) i przedwczesna decyzja, jest zarzutem moralnym, że aktorka pochopnie podjęła decyzję. Uważam to za skandal, że ten "bioetyk" odważa się oceniać czyjeś życiowe trudne wybory. Tacy ludzie nie mają w sobie pierwiastka ludzkiego - zupełnie!
Czy ks. prof. Marian Machinek uważnie nie czytał wyjasnień Angeliny Jolie, są one niejasne, mało zrozumiałe? Przecież aktorka na pewno przeprowadziła szereg testów specjalistycznych, i wtedy podjęła tę decyzję, i ona była na pewno trudna.
Nie ma czegoś takiego jak przedwczesna decyzja, każda decyzja tego typu jest właściwa i w określonym czasie.
Dlatego bardzo dobrze się stało, że prócz @jo_tki zabrała głos w tej sprawie także p. Agata Puścikowska.
Obie Panie serdecznie pozdrawiam :-)

Gdy przeczytałem "opinię" kolejnego bioetyka (patrz słynna bruzda i... stygmatyzowanie dzieci z iv vitro)) ks. prof. Mariana Machinka, pomyślałem sobie, że ci ludzie są pozbawieni wyższych uczuć - empatii, są bezduszni. Rozważania typu okaleczenie (bo to fak!) i przedwczesna decyzja, jest zarzutem moralnym, że aktorka pochopnie podjęła decyzję. Uważam to za skandal, że ten "bioetyk" odważa się oceniać czyjeś życiowe trudne wybory. Tacy ludzie nie mają w sobie pierwiastka ludzkiego - zupełnie!
Czy ks. prof. Marian Machinek uważnie nie czytał wyjasnień Angeliny Jolie, są one niejasne, mało zrozumiałe? Przecież aktorka na pewno przeprowadziła szereg testów specjalistycznych, i wtedy podjęła tę decyzję, i ona była na pewno trudna.
Nie ma czegoś takiego jak przedwczesna decyzja, każda decyzja tego typu jest właściwa i w określonym czasie.
Dlatego bardzo dobrze się stało, że prócz @jo_tki zabrała głos w tej sprawie także p. Agata Puścikowska.
Obie Panie serdecznie pozdrawiam :-)
Myślę, że mój dalszy komentarz, bez względu na krytykę bioetyków powinien być przeczytany, to są zbyt ważne sprawy aby nad nimi przejść do porządku dziennego.
Z góry dziękuję...

Każda dyskusja nt. decyzji p.Jolie w wykonaniu nie-lekarzy czyli również mnie - jest pozbawiona waloru wiedzy. Jednak , skoro już pokusiliśmy się o spekulacje nt. celebrytów to sam fakt zagrożenia nie jest chyba przesłanką do tej operacji - tym bardziej że jej skutki też nie są chyba obojętne dla zdrowia ? Gdyby było inaczej odsetek kobiet poddających się usunięciu piersi z powodu ryzyka zachorowania na raka powinien być gigantyczny ?
Poza tym dlaczego cały swiat wraz z Gosciem Niedzielnym musi przeżywać te dylematy ?
Kiedy całkiem zdrowy prezydent OBA-ma wypowie się w tej kwestii ? No i czemu milczy papież ?
Trudno nie odnieść wrażenia , że nawet od własnej tragedii można odciąć kupon sławy

Bzdury opowiadasz. Każdy tu z nas wypowiada się jako niefachowiec.
Bzdura jest kiedy stwierdzasz, że dla sławy aktorka amputowała sobie piersi, bo tak chciała, w domyśle. Przeczytaj jej wypowiedź na ten temat, ja czytałem. Jest to przesłanie do innych kobiet mających podobne problemy i umacnianie ich na duchu, to takie proste.
Są dwie kwestie tu poruszane, informacja o Angelinie Jolie, oraz niemądra wypowiedź bioetyka ks. prof. Mariana Machinka, który raczy "rozważać", czy to było moralne czy nie. I ta wypowiedź jest oburzająca.
Aktorka mogła nic nie pisać publicznie, zachowując swój problem dla siebie, ale jest osoba publiczną, kobietą, i to jej decyzja była suwerenna, że zwróciła się do innych kobiet. Być może dla niej samej jest to swego rodzaju uspokojenie.
Mam dla niej dużo szacunku.
Jak widzę brak Ci naturalnego współodczuwania wobec drugiego człowieka.

Bzdury opowiadasz. Każdy tu z nas wypowiada się jako niefachowiec.
Bzdurą jest kiedy stwierdzasz, że dla sławy aktorka amputowała sobie piersi, bo tak chciała, w domyśle. Przeczytaj jej wypowiedź na ten temat, ja czytałem. Jest to przesłanie do innych kobiet mających podobne problemy i umacnianie ich na duchu, to takie proste i ludzkie.
Są dwie kwestie tu poruszane, informacja o Angelinie Jolie, oraz niemądra wypowiedź bioetyka ks. prof. Mariana Machinka, który raczy "rozważać", czy to było moralne czy nie. I ta wypowiedź jest oburzająca.
Aktorka mogła nic nie pisać, zachowując swój problem dla siebie, ale jest osobą publiczną, kobietą, i to jej decyzja była suwerenna, że zwróciła się do innych kobiet. Być może dla niej samej jest to swego rodzaju uspokojenie.
Mam dla niej dużo szacunku.
Jak widzę brak Ci naturalnego współodczuwania wobec drugiego człowieka, masz postawę mizogina.

I Redakcja otrzymała na to odpowiedź stosowną. Rozważania typu "dysponowania swoim ciałem" są bezzasadne, bezprzedmiotowe, wraz z pytaniami "leczenia swoich lęków".
Wystarczy przyjęcie do wiadomomości, że aktorka zrobiła stosowne badania i podjęła decyzję, podzieliła się nimi w prasie, zwracając się do innych kobiet.
Uważam zatem, że Redakcja słusznie opublikowała tę wiadomość, jak każdą inną ze świata.
Widać tu, że część forumowiczów nie jest dorosła jeszcze, jak też pod sondą.

Przecież ciało i tak zgnije, to dusza jest ważna, czy nie? ;) Nie widzę związku między czynem Angeliny a "granicami dysponowania swoim ciałem". Kto te granice ma niby ustalać?

Bardzo mądra i trafna odpowiedź. popieram.

I
Po przeczytaniu tej krytyki wydaje mi się, że powinienem zacząć odpowiedź tak, by nie wyłamać się ze schematu w jaki mnie wrzucono, więc nie chcąc sprawić zawodu zacznę:
Ufff! Dziękuję za „druzgoczącą” krytykę mojej osoby. Przepraszam, ale na szczęście nikt nie jest w stanie odebrać mi prawa do tego w co wierzę i jak żyję i jest ono niezależne od czyichkolwiek ocen (uważam, że nie była to ocena, tylko próba odebrania głosu). Tam samo jak druga żona Brada Pita (dla mnie zdecydowanie lepszego aktora od żony), który jest jej trzecim mężem, mam prawo robić i mówić to co uważam za słuszne. Różnica między nami jest taka, że ja nikogo nie zachęcam do naśladowania mnie, ani nie dorabiam do tego ideologii, jak choćby obserwator, czy obnosząca się publicznie ze swoją biseksualnością pani Voight . Mam nadzieję że udało mi się błysnąć męskim mizogizmem? (Czymże innym jest publiczne ogłaszanie swoich intymnych decyzji, jak nie manifestem ideologicznym, podobnym do marszu transwestytów przez środek Warszawy? No, może przesadziłem, powiedzmy jakiegoś mniejszego miasteczka) Tak na marginesie, choć to nie ma nic do rzeczy, niezależnie od zachwytów obserwatora, uważam ją za dosyć przeciętną aktorkę, bazującą głównie na urodzie i ogranych schematach, nie śledziłem jej kariery, przyznaję ze skruchą, nie wiedziałem że muszę, ale obiecuję poprawę, nie wiem być może miałem szczęście do oglądania wyłącznie filmów za które dostała złote maliny, postaram się w miarę wolnego czasu zapoznać z pozostałą twórczością, może też kiedyś pani Angelina dojrzeje aktorsko, zostałem pocieszony, że przestała już grać jak manekin, o co ją kiedyś (przepraszam!) podejrzewałem, zwłaszcza po przymusowym obejrzeniu paru filmów skierowanych w nie najwyższe gusta, raczej niewybrednej i męskiej publiczności. Ale co ma do profilaktycznego wycinania zdrowych organów działalność humanitarna, tego nie potrafię pojąć. Kładę to na karb mojego otumanienia (chrześcijanie to z definicji przygłupy, trochę ograniczone i z klapkami na oczach, więc błagam o trochę taryfy ulgowej, to wada genetyczna, nieuleczalna, czy obecna poprawność polityczna dopuszcza naigrywanie się z niepełnosprawnych umysłowo? Proszę zrozumieć, że ja jestem sprawny tylko trochę inaczej, nie wszyscy mogą być awangardą umysłową, może gdyby ktoś mi W PRZYSTĘPNY sposób wyjaśnił wyższość ideologii ateistycznej, to bym się zdecydował?). Skoro poglądy tej pani stały się publiczne, a Wiara podjęła o nich dyskusję, to się wypowiedziałem z jednego tylko powodu - nie spodobał mi się sposób emocjonalnie jednostronnego podejścia do tematu dwóch Pań Redaktor Gościa, które uważam za zaangażowane chrześcijanki (cierpię na tzw. moheryzm, zwany w lepszej przeszłości klerykalizmem). Oczywiście MAJĄ PRAWO do formułowania dowolnych opinii, ale prosiłem o przemyślenie ich właśnie z racji pozycji z jakich powinny się wg mnie wypowiadać, tylko tyle i aż tyle, ale rozumiem, że nie każdy jest moherem, są także katolicy postępowi, tzw. moderniści. Im moheryzm jest obcy i napełnia ich obrzydzeniem. Rozumiem, że obserwatorowi nie podoba się to co napisałem i uważa mnie za kiepskiego chrześcijanina (nie wszyscy moherzy są tacy jak ja!), czemu daje wyraz. No to, że jestem kiepskim chrześcijaninem, to dla mnie nie nowina, ale ja nie na tym opieram swoją nadzieję i nie to jest radością mego życia. Każdemu jestem gotów uzasadnić radość na której opieram moje życie, ale nie mam zamiaru wpychać niczego ludziom na siłę (my moherzy czasem tak mamy, w przeciwieństwie do wszystkich postępowców). Bóg umarł za każdego, imiennie za każdego człowieka w tym obserwatora i Angelinę, co nie oznacza, że każdy musi to przyjąć. Nikomu nie bronię opierać swojego życia na czym tylko chce, tylko właśnie – proszę o ile to możliwe, o nie dorabianie do tego ideologii. Być może za chwilę będziemy mieli ogłoszoną i kanonizowaną nową świecką świętą Angelinę. Czy jednak wszyscy muszą to przyjąć na komendę? Czy mam jakiś czas na zastanowienie? Co mi grozi, jeśli bym się nie zdecydował? Czy tylko zostanę oskarżony o mowę nienawiści? Okrzyknięty szowinistą i mizogistą? Ależ proszę bardzo! Moherzy czasem tak mają, że, nie przeszkadza mi taka opinia nich, i bynajmniej nie zmieni to moich przekonań.

II
Ze wstydem wyznam, że miałem okazję zobaczyć mumię Lenina w mauzoleum zanim go stamtąd wyrzucili, widziałem tę histerię, moja reakcja PUBLICZNA tam i wtedy była adekwatna do niej (mam to na filmie, bo mnie sfilmowano, a ponieważ było to tuż po puczu Janajewa, nie poniosłem konsekwencji, to były dobre czasy dla moherów!) Cóż popełniłem myślozbrodnię, że ludzie mają prawo do okazywania ekspresji w stosunku do truchła Lenina na różne sposoby, ja także (tzw. przywilej mohera – tłumaczę na czym polega mój przypadek kliniczny, żeby łatwiej było leczyć, jakby co do czego). Śmieszy mnie histeria rozpętana w tej dyskusji, rozumiem, że nie wolno mi? A dlaczego nie? W czym obserwator poczuł się zagrożony, że aż tak mu ubliżyło to co napisałem, iż obrzucił mnie wyzwiskami i odebrał prawa obywatelskie? Przepraszam, że pytam, ale kto tu prowadzi dyskusję ideologiczną, bo to też nie jest dla mnie jasne? Miałem wprawdzie na studiach przymusowe nauki marksizmu-leninizmu i ekonomii socjalistycznej. Prowadzili je lektorzy partyjni i jak czytam powyższe wyznania, to przeżywam déjà vu, no nie było wtedy efektu, pewnie cierpię też na twardogłowie (w dzieciństwie byłem podejrzewany o wodogłowie, to mi wiele czasem wyjaśnia), ja już przerabiałem takie teksty we wszystkich możliwych wydaniach i nic, a skutki filozofii marksistowskiej i ekonomii marksistowskie jakie są, (zapewne) każdy widzi. Wolałbym bardziej merytoryczne oskarżenia, skoro podczas wyrażania przez mnie opinie, zostałem automatycznie oskarżony nie tylko o jej wyrażenie, ale przypisano mnie, zapewne katofaszyście, jakby z sufitu wzięte poglądy i podsumowano całe moje życie. A trudno mi je znaleźć np. w takich kwiatkach: "Równie dobrze mógłbyś zakrzynąć: faceci! Nie badajcie swojej prostaty, nie róbcie żadnych operacji, gdy jest przerośnięta, operacji bezinwazyjnych i inwazyjnych. Bóg wyznaczył wam określoną ilość lat życia, ani minuty dłużej." Przepraszam, ale już trochę niedowidzę i nie zauważyłem, żebym zachęcał do nie robienia sobie badań, natomiast wydawało mi się, że napisałem, iż amputacja zdrowych organów NIE JEST PROFILAKTYKĄ, o chorych organach, jak mi się wydawało, napisałem co innego, tylko obserwator musiał chyba w tym momencie doznać iluminacji, która go oślepiła. Nie pamiętam też jakimi słowami broniłem komukolwiek robienia sobie badań? Nie wiem, czym się różni normalna opinia, do "mojej opinii" w cudzysłowie, ale ta moja w cudzysłowie, to jak widzę wg obserwatora nie opinia, tylko przejaw męskiego szowinizmu - mizogizmu, czyli nie mam prawa do wyrażania „ mojej opinii” (a tylko „jedynie słuszne” opinie?). Drogi obserwatorze, (a może obserwatorko?), nie zauważyłeś, że ja nie wypowiadałem się konkretnie na temat tej kobiety i jej czynu, tylko go generalizowałem i z pozycji, jak myślałem chrześcijańskich, jakich mi wyraźnie odmawiasz prawo zajmować (co, jak rozumiem muszę przyjąć bezdyskusyjnie?): "Co samej śmierci, której jakoby się nie boisz, bo zdajesz się na wolę Boga, to powiem, w chwili odchodzenia zostanie Ci przedstawiona historia Twojego życia - retrospektywnie, każdy uczynek, każda Twoja myśl, oraz sytuacje, w których skrzywdziłeś drugiego człowieka, wraz z jego odczuciami. Przekonasz się wtedy, że postawę jaką tu przedstawiasz, jest nie zawsze chlubna.” Dziękuję serdecznie za osąd (szczegółowy?) w imieniu Pana Boga, jak rozumiem już Go wyręczyłeś w oparciu o pełnomocnictwo, więc mogę sobie darować czekanie? Trochę mnie to zasmuciło, przyznaję szczerze. Co do mnie, to owszem masz rację, wstydzę się bardzo wielu moich uczynków, tyle, że co to ma do rzeczy? Nie na mojej bezgrzeszności buduję moją wiarę, nie na niej opieram moja nadzieję. I POWIEDZMY TO SOBIE JASNO - NIE JESTEŚ W MOJEJ GŁOWIE, NIE JESTEŚ TEŻ W MOIM SERCU (a może się mylę, jeśli tak, to przepraszam, nie wiedziałem z kim mam do czynienia), WIĘC NIE MASZ PRAWA PISAĆ TEGO CO PISZESZ: „J A K O B Y” NIE BOJĘ SIĘ SMIERCI. JA N I E B O J Ę S I Ę Ś M I E R CI, bez „jakoby”. I nie dlatego, nie boję się śmierci, że zdaję się na wolę Boga. Owszem zdaję się na wolę Boga, ponieważ uważam, że to jest najlepsze co mnie może spotkać, a nie dlatego, że traktuję ją jak fatum. CZEKAM NA NIĄ Z NAJWIĘKSZĄ RADOŚCIĄ. (Tak na marginesie, z mojego punktu widzenia śmierć nie istnieje. Wiem – kompletny odlot) Nie mam w życiu niczego, co by mnie bardziej radowało od myśli, że gdy przejdę do wieczności zobaczę Jezusa twarzą w Twarz. Owszem być może uważasz, że się mylę, że się łudzę, masz do tego pełne prawo, ale nie masz prawa twierdzić, że ja w to nie wierzę, że ja tak nie czuję, że nie jest to najgłębszą treścią mojego życia. I z mojego (mohera) punktu widzenia mają prawo MNIE śmieszyć te wszystkie pragnienia przedłużenia sobie życia na Ziemi, tu i teraz choćby o 5 minut, czemu dałem wyraz. Powodzenia ci życzę bynajmniej i nie bronię sobie wycinać czegokolwiek w imię czegokolwiek, jednak bez zachęcania do tego innych i dorabiania do tego ideologii. Być może tobie się uda i nie umrzesz. Pozwól, że z góry ci tego pogratuluję. Spróbuj zrozumieć, że ja żyję bez takiej nadziei w twoim rozumieniu. Wyobraź sobie, że to nigdy nie było moją nadzieją! I choć nie pragnę cierpienia, to też nie uciekam przed nim.

Z tym Twoim słowotokiem M.R. to jest tak, że jak brak argumentów, wyrażasz swoje światopoglądowe aberracje i pogardę dla innych. Więc z tym nie da się dyskutować.
Nie odbieram Ci niczego, wierz w co chcesz, to Twoje niezbywalne prawo.
Odpowiedziałem jedynie i to wszystko.

Dobrze, skoro sobie wyjaśniliśmy pewne sprawy, to może kilka ciekawostek z internetu na temat pewnej celebrytki, która ostatnio w sposób sensacyjny wróciła na pierwsze strony, a które zapewne nie mają żadnego związku ze sprawą, ale w dobie tak modnej psychoanalizy warto wziąć je pod uwagę.
"W szkole często była szykanowana przez innych uczniów za anorektyczną sylwetkę, aparat na zęby i skromne ubrania. Po pierwszych nieudanych próbach podjęcia kariery modelki, wysoka dotąd samoocena przyszłej aktorki drastycznie zmalała. Zaczęła się okaleczać, co skomentowała później słowami: „Kolekcjonowałam noże i różne podobne rzeczy. Z jakiegoś powodu rytuał nacinania się i uczucie bólu było dla mnie w jakiś sposób lecznicze, może dawało mi poczucie, że żyję, uczucie pewnego rodzaju wolności”. W wieku 14 lat zrezygnowała z lekcji gry aktorskiej i postanowiła zostać reżyserem ceremonii pogrzebowych. W tym okresie zaczęła ubierać się na czarno, przefarbowała włosy na kolor fioletowy i wychodziła ze swoim ówczesnych chłopakiem na zabawy, gdzie tańczyła mosh. (...)odnosząc się do tamtego okresu powiedziała w jednym z wywiadów, że „w głębi serca nadal jest i zawsze będzie po prostu punkowym dzieciakiem z tatuażami"." Trzeba także pamiętać, że jej bardzo napięte stosunki z ojcem - aktorem (jak dla mnie przeciętnym), zaowocowały zmianą nazwiska.
Tak więc nie jest to człowiek bezproblemowy, raczej można przypuszczać, że jej przeszłość może stwarzać pewne problemy psychiczne. Taką traumą z pewnością była też śmierć matki, która nastąpiła 6 lat temu w 2007 r., kiedy Angelina miała 32 lata i teoretycznie jako dorosła osoba powinna sobie z tym problemem poradzić, choć być może niekoniecznie tak się stało. Czasem ludzie potrzebują dłuższego okresu żałoby i różnie sobie radzą z traumą z tym związaną i z fascynacją śmiercią. Niewątpliwie chwalebne w tym wszystkim jest to, że rodzina, która była takim problemem jej dzieciństwa i młodości, niezależnie od wyznawanych obecnie poglądów, stanowi dla niej prawdopodobnie dużą wartość. Bałbym się jednak stawiania jej osoby na piedestale - jako przykładu, ze wszech miar godnego naśladowania. Taką ma drogę życiową, takie rozwiązania przyjmuje, to informacja o niej, a nie drogowskaz dla innych. Z punktu widzenia chrześcijanina - nie jest to żaden wybór. Jak to ktoś tu napisał - profilaktycznie trzeba by w Polsce amutować głowy pewnej części osób, zwłaszacza z kręgów politycznych. To by rozwiazało wiele problemów (i wywołało nowe). Francuzi wymyślili nawet specjalne urządzenie do tego celu, nazywa się - gilotyna. Ja wiem, że to radykalny krok, ale osoba po amputacji z użyciem tego narzedzia z pewnością na nic nie zachoruje.

Też się nad tym zastanawiałem i wyszło mi że waćpan czytasz. Dziękuję za sugestie odnośnie spędzenia wolnego czasu. Nie wszystkie dadzą się zrealizować (nie mam psa), ale mam też kilka innych pomysłów. Chciałbym serdecznie podziękować za określenie moich wpisów jako "opasłe zardzewiałym drutem i zgorzkniałą nutą". Nareszcie ktoś z poczuciem humoru po drugiej stronie. Dawno się tak nie ubawiłem i prosiłbym o więcej. Masz rację co do truchła tej bestii. Podałem go jako śmieszny (dla mnie) przykład na to, że otaczanie doczesnych szczątków swojego rodzaju religijną czcią przez współczesnych ma dawniejsze korzenie i histeria w tej sprawie nie jest niczym nowym, natomiast jest to zdecydowanie temat zastępczy.