Czapka niewidka

Agnieszka Huf: Samotność nazywana jest epidemią XXI wieku. Czy Twoje doświadczenie z gabinetu to potwierdza?

Aleksandra Tyszka-Kręt: Przeanalizowałam historie swoich pacjentów i zauważyłam, że u około 80 procent podłożem problemów jest silne poczucie samotności, rozumiane jako brak poczucia wsparcia, brak możliwości dzielenia się dobrymi i złymi doświadczeniami z innymi ludźmi, niesatysfakcjonujące więzi, brak przynależności. Samotność jest korzeniem, z którego wyrastają kolejne problemy.

Czy to oznacza, że 80 procent Twoich pacjentów to single, rozwodnicy i wdowcy?

Jest dokładnie odwrotnie. Częściej spotykam samotność we dwoje albo samotność w tłumie niż samotność osoby żyjącej w pojedynkę. Owszem, trafiają do mnie ludzie, którzy pragną związku, a nie udaje im się go nawiązać, ale dominująca część to ci żyjący w małżeństwach i czujący się w nich bardzo osamotnieni. Drugą grupę uskarżającą się na poczucie samotności stanowią osoby, które bardzo udzielają się społecznie, często są bardzo ekstrawertywne.