Nie oceniamy, walczymy o życie

Była zagubiona. Trafiła do ks. Jana Uchwata, członka Human Life International, pracującego w Poradnictwie Rodzinnym Archidiecezji Gdańskiej. Zapytała, co powinna w tej sytuacji zrobić. Dzisiaj mówi, że jej córka to największy skarb.

Dziecko jest niewinne

W Poradnictwie Rodzinnym Archidiecezji Gdańskiej pracują lekarze, psycholodzy, prawnicy, pedagodzy i duszpasterze. – Nigdy nie oceniamy. Pomagamy podejmować bardzo trudne, życiowe decyzje. Rozmawiamy z małżeństwami na temat antykoncepcji, in vitro, aborcji. Każdy może skorzystać z fachowej pomocy całkowicie za darmo – mówi Anna Mrozowicz, diecezjalna doradczyni życia rodzinnego. Do poradni trafiają m.in. kobiety, które zaszły w ciążę na skutek gwałtu. – To dramatyczna sytuacja wymagająca delikatności. Nie zapominamy, że są to osoby bardzo poranione. Zawsze jednak odradzamy aborcję. Nie można pozwolić, by do jednej ogromnej traumy, dodać kolejną – zabicie własnego dziecka. Ono nie jest niczemu winne, a odmawia się mu prawa do życia – podkreśla ks. Jan Uchwat. Zdarzają się również przypadki ciężko chorych, ciężarnych kobiet. Leczenie może doprowadzić do poronienia. W poradni szukają odpowiedzi, jak powinny postąpić. – Wówczas powołujemy się na teologię moralną, tzw. zasadę o podwójnym skutku, według której nadrzędnym celem jest ratowanie matki przy jednoczesnej trosce o dziecko. Jeśli jednak stanie się tak, że płodu nie da się ocalić i jest to następstwo niezamierzone, takie zachowanie jest dopuszczalne – wyjaśnia ks. Jan Uchwat.

Dali możliwość wyboru

Żona Bolesława Dobrowolskiego dwukrotnie poroniła. Razem poszli do Poradnictwa Rodzinnego Archidiecezji Gdańskiej, gdzie dowiedzieli się o naprotechnologii. Zdecydowali się spróbować. – Jest to metoda, która wymaga czasu i cierpliwości – przyznaje Bolesław Dobrowolski. Na trzy miesiące musieliśmy zrezygnować ze współżycia, stale konsultowaliśmy się z lekarzem, codziennie wypełnialiśmy specjalne karty z wynikami badań. Opłaciło się. Dzisiaj jesteśmy szczęśliwymi rodzicami Zosi – dodaje. Naprotechnologia, czyli technologia naturalnej prokreacji polega na szukaniu powodu niepłodności, stosowaniu odpowiedniej terapii i doprowadzeniu do poczęcia dziecka w sposób naturalny. – Skuteczność tej metody, w zależności od przyczyny, sięga od 40 do 80 proc. W przypadku in vitro statystyki pokazują zaledwie 30–40 proc. – wylicza Aleksandra Kicińska, dr nauk medycznych, konsultant naprotechnologii. W Polsce technologia naturalnej prokreacji jest mało rozpowszechniona. Do tej pory centra leczenia niepłodności tą metodą działały w Lublinie, Białymstoku i Warszawie. Dwa tygodnie temu w Gdańsku powstało NaProCentrum, gwarantujące pacjentom kompleksowe leczenie zgodne z nauką Kościoła i jednocześnie oparte na najnowszych osiągnięciach medycyny. – W Trójmieście istnieją trzy kliniki stosujące technikę in vitro. Zakładając NaProCentrum daliśmy ludziom możliwość wyboru – mówi Aleksandra Kicińska.

Od Władywostoku do Fatimy

Ruch pro-life od kilkunastu lat działa aktywnie na terenie archidiecezji gdańskiej. Co roku, 28 grudnia, w dzień Świętych Młodzianków Męczenników z kościoła św. Brygidy do bazyliki Mariackiej rusza procesja w obronie życia. Trzech edycji doczekał się Marsz dla Życia i Rodziny. Według różnych szacunków uczestniczy w nim od trzech do pięciu tysięcy osób. – Staramy się, by forma tego typu imprez była zawsze bardzo radosna. To nie tylko przemarsz, ale również koncerty, świadectwa, przedstawienia teatralne – mówi Antoni Szymański, członek Zespołu ds. Rodziny Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu Polski. W Gdańsku działa także Klub Przyjaciół Ludzkiego Życia, reprezentujący międzynarodową organizację Human Life International. – Wychodzimy z naszą ofertą poza granice archidiecezji gdańskiej, pamiętając o korzeniach. Wydajemy materiały edukacyjne, prowadzimy kluby dyskusyjne, organizujemy konferencje, szkolimy liderów pro-life z różnych krajów. We współpracy z gdyńskim stowarzyszeniem „Gaudium vitae” wspomagamy także rodziny w najtrudniejszych sytuacjach życiowych – mówi Ewa Kowalewska, szefowa Klubu. W Gdańsku zrodził się pomysł „Od Oceanu do Oceanu”. Jest to inicjatywa ludzi świeckich, zarówno katolików, jak i prawosławnych. Ikona Częstochowska przemierza trasę ze wschodu na zachód, od Władywostoku do Fatimy, w intencji obrony życia. – Modlą się przy niej setki tysięcy ludzi. Także i u nas, w Gdańsku i Wejherowie, kościoły były pełne – twierdzi Ewa Kowalewska, koordynator peregrynacji Ikony Częstochowskiej na Europę.