Rodzina w tempie życia

Jak Ksiądz widzi swoją rolę jako duszpasterza?

Przede wszystkim jako koordynatora tego, co już jest realizowane w naszej diecezji w ramach duszpasterstwa rodzin. Razem z państwem Katarzyną i Michałem Jurkiewiczami, diecezjalnymi doradcami życia rodzinnego, chcemy usprawnić i zmodyfikować przygotowanie do sakramentu małżeństwa. Prawdopodobnie od nowego roku zacznie funkcjonować siedem punktów przygotowujących do zawarcia małżeństwa w rejonach skupionych wokół Gliwic, Zabrza, Bytomia, Rud Raciborskich, Pyskowic, Tarnowskich Gór i Lublińca. W tych miejscach byłyby rejonowe ośrodki prowadzące nauki przedślubne. Poza rejonami, w parafiach, gdzie istnieje taka konieczność, także mogą być prowadzone nauki przedślubne w oparciu o zatwierdzony program.

Chcemy również zmodyfikować zakres przygotowań. Poszerzylibyśmy je o element ewangelizacji, a to w związku z synodem, który papież zwołał na październik przyszłego roku, gdzie ewangelizacja w rodzinie ma być sprawą priorytetową. Chcemy na ewangelizację położyć akcent już na początku całego cyklu spotkań. Ks. Artur Sepioło, odpowiedzialny za Ruch Nowej Ewangelizacji w naszej diecezji, zadeklarował wsparcie w tym względzie. Zaś ostatnie, czwarte spotkanie w ramach przygotowania do sakramentu małżeństwa, które zwykle było omówieniem liturgii sakramentu, chcemy wzbogacić przygotowaniem do odpowiedniego przeżycia sakramentu pokuty. Chodzi o spowiedź przedślubną. Zamierzamy narzeczonym przypomnieć warunki dobrej spowiedzi i pomóc im w dojrzałym podejściu do sakramentu pojednania. Jako duszpasterz pragnę, by narzeczeni ten sakrament przeżyli głęboko i prawdziwie, bo tylko na prawdzie można budować wspólną drogę.

Mamy zamiar pójść w stronę pogłębionego przygotowania do małżeństwa, by młodzi kochający się ludzie odpowiedzialnie wypowiadali swoje sakramentalne „tak”, ślubując miłość, wierność i uczciwość małżeńską aż do śmierci. Planujemy, żeby we wspomnianych rejonach spotkania odbywały się w miesięcznych cyklach – cztery spotkania w miesiącu. W mniejszych miejscowościach spotkania mogłyby być rozłożone w czasie, np. co dwa miesiące nowy cykl spotkań, w zależności od ilości przygotowujących się par.

We wszystkich miejscach będzie je prowadzić jedna ekipa?

Nie ma takiej potrzeby. Jest około 130 osób, które już ukończyły Diecezjalne Studium Życia Rodzinnego i posiadają misję kanoniczną do nauczania o małżeństwie. Ksiądz w zasadzie będzie potrzebny na jednym spotkaniu, pozostałe trzy mogą prowadzić świeccy. Są to pedagodzy, nauczyciele, pielęgniarki, mający dodatkowe kwalifikacje w tym zakresie. Jeżeli kogoś nie stać na komfort uczestniczenia w czterech spotkaniach, może skorzystać z funkcjonującego już w trzech miejscach w diecezji przygotowania weekendowego.

Ludzie młodzi wolą formy krótkie i ciekawe...

Zdarza się, że narzeczeni chcą załatwić sprawę szybko, łatwo i przyjemnie, „na luzie”. Ktoś gdzieś może nawet proponuje spotkania niby weekendowe, a trwające zaledwie pięć godzin, takie „lajtowe”, na zasadzie quizu narzeczeńskiego. Przy stoliczku ze świecami i nastrojową muzyką, razem rozwiązywany test zgodności charakterów, niby to warsztaty, niby jakaś rozmowa, ale należy popatrzeć na samo przygotowanie głębiej i bardziej odpowiedzialnie. My chcemy przygotowywać do zawarcia sakramentalnego związku małżeńskiego trwającego całe życie. Jeżeli ktoś zamierza odpowiedzialnie podejść do nauk przedmałżeńskich, jeżeli ktoś pragnie wskazać drogę i omówić problemy, które czekają młodych ludzi, a czekają wcześniej czy później, jeżeli ktoś chce służyć im pomocą i radą, to wie, że nie można proponować szybkich i „lajtowych” rozwiązań, bo życie jest znacznie bogatsze. Chcemy, aby przygotowanie odbywało się w sposób atrakcyjny a jednocześnie przemyślany, dojrzały i odpowiedzialny, by nasi narzeczeni po czasie, już jako małżonkowie, mogli powiedzieć: „Jak to dobrze, że ktoś na to zwrócił uwagę, przed tym przestrzegał”.