Uwaga: dziecko w kościele!

Scena pierwsza. Bohater pierwszy, lat ok. 2. Powiedzmy: Staś. Aktorzy drugoplanowi: rodzice. Starają się, by dziecko nie przeszkadzało innym. Naprawdę się starają. Mały siedzi sobie w kąciku. Czasem przytuli się do mamy, czasem posiedzi na kolanach taty. W połowie kazania nagle wyrywa się rodzicielom. Robi zręcznego susa przez pół kościoła. I zanim rodzice zdążyli zareagować, jak młodociana gwiazda pop Staś ląduje na posadzce tuż pod ołtarzem. Ksiądz robi pauzę, grobową minę, i przez mikrofon żąda natychmiastowego zabrania dziecka i „wyniesienia” go z kościoła.