Bądź jak Samarytanin

Pomoc dla poszkodowanej nastolatki wezwał po jakimś czasie mężczyzna, który nie widział jednak całego zdarzenia. Kiedy zainteresował się losem dziewczyny, jedna z kobiet obserwujących sytuację z przeciwległego przystanku krzyknęła: – Ona już długo tak leży.

Ludzie nie chcą kłopotów

Tym razem wezwany na miejsce lekarz pogotowia pomógł chorej, ale podobnych przypadków jest znacznie więcej. Nie pomagamy sobie nawzajem w krytycznych sytuacjach, a powodów takiej znieczulicy jest wiele. – Ludzie boją się udzielać pomocy, bo nie chcą poszkodowanym zaszkodzić jeszcze bardziej – mówi Lechosław Dzierżak, koordynator projektu „Aktywni w ratowaniu życia”. – Poza tym nie chcą mieć później problemów. Wyobrażają sobie, że będą ciągani po sądach, przesłuchiwani, i tak dalej, i tak dalej. O zasadzie obowiązku udzielania pomocy i ratowania życia nikt jakoś nie chce pamiętać. Bardzo często też, jak pewnie w przypadku tej 16-letniej Marty z Gdańska, ludzie myślą, że jak ktoś się przewraca i wymiotuje, to pewnie pijak albo ćpun i nie warto takiej osobie pomagać. „Aktywni w ratowaniu życia” to projekt grupy zapaleńców, a przy okazji wyszkolonych ratowników ze Stowarzyszenia KrewAktywni.

Od początku tego roku uczą oni ratowania życia i namawiają do tego, by raz zdobytej wiedzy nigdy nie zapomnieć. – Prowadzimy 12-godzinne kursy, których program rozłożony jest na dwa, trzy dni zajęć – wyjaśnia Lechosław Dzierżak. – To zajęcia dla niewielkich, kilku-, kilkunastoosobowych grup. Tak najłatwiej dotrzeć do każdego kursanta. A tematy naszych zajęć są bardzo różne. Od zasad udzielania pierwszej pomocy i zabezpieczenia miejsca wypadku, przez złamania i zatrucia, do odmrożeń i oparzeń. Szkolimy także w zakresie udzielania pomocy ofiarom wypadków samochodowych, udarów i zawałów oraz chorym na cukrzycę.