Nie lubię weekendów

Zasadniczą ideą środowiskowych domów samopomocy jest udzielanie wsparcia niepełnosprawnym podopiecznym, rozwijanie ich zdolności. Jest ona realizowana na wiele sposobów. – Przede wszystkim przez różnego rodzaju zajęcia. W naszym domu mamy cztery pracownie: kulinarną, komputerową, stolarską i plastyczną. Zajęcia dostosowujemy do możliwości uczestników – wymienia Małgorzata Twaróg, dyrektor Środowiskowego Domu Samopomocy w Kleczanowie.

Jak w rodzinie

Obecnie w ŚDS w Kleczanowie przebywa 28 podopiecznych w wieku od 30 do 62 lat, zarówno z gminy Obrazów, jak i sąsiednich. Wszyscy są dowożeni busem, który ufundował organ prowadzący, czyli Sandomierskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Upośledzeniem Umysłowym. Podopiecznymi zajmują się trzej wysokiej klasy terapeuci, po studiach o specjalności oligofrenopedagogika. Dodatkowo jest też osoba prowadząca zajęcia z muzykoterapii oraz stolarz. Na pytanie, czym kleczanowski dom wyróżnia się spośród setki innych, Małgorzata Twaróg odpowiedziała, że rodzinnym ciepłem. – Do nas podpieczeni chętnie wracają. Nie lubią też weekendów, bo wtedy zostają w domu! Podobnie było z wakacyjną przerwą. Wręcz urywały się telefony z pytaniami, kiedy będą mogli znów przychodzić. To jest dla nas bardzo budujące – podkreśliła pani dyrektor. Podopieczni codziennie dowożeni są na zajęcia, które rozpoczynają się o około godz. 10. Uczestnicy podzieleni są na cztery ośmioosobowe grupy, tyle, ile jest pracowni, i pod okiem terapeutów dają upustów swoim możliwościom. A te są spore o czym świadczą nagrody i puchary zdobiące biuro dyrektorki domu. Podopieczni chętnie również rywalizują w zawodach sportowych – spartakiadach. W przypadku, gdy któryś z uczestników nie jest w danym dniu dysponowany do pracy w zespole, ma zły humor, przebywa pod troskliwą opieką terapeuty, który przeprowadza z nim długą i ciepłą rozmowę. – Czasami pomaga samo trzymanie za rękę, pogłaskanie, bliskość – wyjaśnia pani Małgorzata. Pobyt w domu pozwala jego podopiecznym rozwijać się. Odnajdują wtedy poczucie własnej wartości, otwierają się na innych, lepiej też radzą sobie z problemami dnia codziennego. Pan Grzegorz najlepiej czuje się w pracowni komputerowej. – Lubię surfować po internecie. Szczególnie interesują mnie strony związane z motoryzacją, zwłaszcza samochody – podkreśla z przejęciem. Pan Grzegorz pełni również ważną funkcję – jest przewodniczącym samorządu. Jak powiedział, jego najważniejszym zadaniem jest dbanie o dobre wzajemne relacje między podopiecznymi. Jak na razie robi to z powodzeniem. Pan Janek jest jego najlepszym kolegą. – Bardzo cieszę się z pobytu tutaj. Mamy świetnych terapeutów. Dużo się możemy nauczyć.

Zapiekanka prawdziwym hitem

– Lubię wszystkie pracownie oprócz komputerowej – zwierza się pan Janek, który w ŚDS w Kleczanowie jest już trzeci rok. – Lubię gotować. Potem w domu pomagam żonie albo sam przygotowuję posiłki, wykorzystując przepisy z naszej pracowni. Żonie się to bardzo podoba, bo ma okazję odpocząć od gotowania i spróbować czegoś nowego. A pomysłowości podopiecznym zdecydowanie nie brakuje. Obok różnych zup, tradycyjnych drugich dań, wyczarowują prawdziwe delicje, będące, jak sami mówią niebem w gębie. – Ostatnim prawdziwym hitem była zapiekanka makaronowa z pulpecikami w sosie pomidorowym z serem – opowiada pani Agata. – Niestety ugotowaliśmy trochę za mało, bo nie wystarczyło na drugą i trzecią dokładkę, a tylko na jedną – śmieje się. – Smażymy też naleśniki i oponki, które wszyscy bardzo lubimy, wszak słodkościami nikt nie pogardzi – żartuje pan Janek. Przygotowywane posiłki spożywają wspólnie przy stole wszyscy: i podopieczni, i pracownicy. To dodatkowo cementuje więzi i daje poczucie wspólnotowości. Podczas gotowania każdy ma swoją działkę, za którą jest odpowiedzialny. Gdyby z czymś nawalił, to wówczas mogłoby się posypać całe przedsięwzięcie i z kulinarnego cuda wyszedłby... zwykły klops.

Sosnowa szkatułka

Wiadomo, że nic tak nie łączy jak wspólne sukcesy, a tych kleczanowskiemu domowi nie brakuje. Podczas ostatniej Spartakiady Środowiskowych Domów Samopomocy Województwa Świętokrzyskiego stanął na trzecim stopniu podium. – Byliśmy na pudle – śmieje się pani Agata, która walnie przyczyniła się do zwycięstwa swojej drużyny w sztafecie kobiet 4 ± 100 m. – Lubię sport, a szczególnie rzut piłką lekarską i biegi. Zwycięstwa zaś mnie dopingują, dodają takiego powera, że chce się jeszcze czegoś więcej. Obok sukcesów sportowych podopieczni mają na swoim koncie szereg zwycięstw w różnego rodzaju konkursach, zwłaszcza plastycznych. Podczas niedawnego, zorganizowanego w lipcu Pikniku Artystycznego prace z kleczanowskiego ŚDS zdobyły pierwsze miejsca zarówno w kategorii prac zbiorowych, jak i indywidualnych. – Niestety nie możemy dzisiaj pochwalić się dziełami, które wyszły z naszej pracowni, gdyż zdecydowana większość rozeszła się na wspomnianym pikniku oraz podczas kieleckich obchodów 85-lecia Związku Młodzieży Wiejskiej, na które zostaliśmy zaproszeni – wyjaśnia pani Marta, terapeutka zajęciowa, prowadząca pracownię rękodzielniczą oraz kulinarną.