Dwie pory roku

Zauważyć i zareagować

– Czasem jest tak, że osoby z tej samej placówki nie chcą siedzieć w autobusie obok siebie. Albo na odwrót – obrażają się, że kolega czy koleżanka usiedli obok kogoś obcego. Coś, co dla nas byłoby zupełnie nieistotne, dla osoby starszej jest problemem. I my musimy to zauważać – podkreśla Ania Morawska. – Podczas wycieczki mieliśmy ruszyć na zwiedzanie Skoczowa – opowiada Ligia. – A jedna pani mówi mi, że ona nie chce. Że woli usiąść na rynku i popatrzeć na gołębie. Zrozumiałam, że to jest to, czego ona teraz najbardziej chce. A ja tu jestem dla niej! Pobiegłam po dwie bułki do sklepu i razem karmiłyśmy te gołębie.

– To my jesteśmy dla seniorów – mówi Magda Graczyk, rówieśniczka Ligii. – Dostosowujemy nasze tempo do ich tempa – zarówno chodzenie, jak i rozmowę. – Gdyby nie nasi seniorzy, pewnie nigdy byśmy się nie dowiedziały tyle o historii Bielska, o sztuce, kulturze – mówią Ania i Ligia. – Był z nami pan, który niezwykle zajmująco o tym opowiadał. Kiedy pojechaliśmy do Chlebowej Chaty w Górkach, gdzie mieliśmy obserwować, jak tradycyjnie wypiekało się chleb, przewodnik nie był potrzebny. To nasze osoby starsze dokładnie wiedziały, które urządzenie do czego służyło!

70-letni Józef Góźdź od dziesięciu lat mieszka w Domu Pomocy Społecznej dla Osób Starszych przy Żywieckiej w Bielsku-Białej i od kilku lat jest stałym uczestnikiem wypraw z licealistami. – W swoim życiu zawodowym, pracując na budowach, przejeździłem świat od Londynu po Ułan Ude na Syberii i od północy Polski po Eforię w Rumunii. Ale na wycieczki z młodzieżą w bliską okolicę ruszam zawsze bardzo chętnie! Człowiek uczy się do śmierci i tak jest również w czasie tych wypraw! Kocham przyrodę i tu zawsze się dowiem czegoś nowego.

Pan Józef podkreśla, że turystyka otwiera na innych, nie pozwala zgorzknieć, mobilizuje do aktywności sportowej. – My starsi bardzo przeżywamy te wycieczki – opowiada. – To okazja do integracji – poznajemy siebie nawzajem, ale i tę wspaniałą młodzież. Są tacy, którzy na młodych narzekają. Ja wiem, że młodzież jest bardzo dobra. Jeśli damy im trochę swobody, bardzo pozytywnie zaskakują. Pomagają nam, opowiadają, słuchają. Wzruszające jest, kiedy po wycieczce przywożą nam zdjęcia całej grupy. I czujemy, że te rozmowy, to przyjemność zarówno dla nas, jak i dla nich.

Wspólne tematy

Seniorzy interesują się światem młodych – pytają, jakiej muzyki słuchają, jakie mają pasje, marzenia, co chcą robić w życiu. – Często chcą się nam zwierzyć, czasem poskarżyć, żeby było im lżej na sercu – mówi Ania Wawak. – Rozmawiałam z jednym panem i okazało się, że jego pasją było chodzenie po górach. Opowiadał mi, gdzie wędrował, w jakich okolicznościach. Choć dzieliło nas wiele lat, okazało się że mamy wspólne tematy rozmów! – Na tych wyjazdach przekonujemy się, że osobom starszym łatwiej jest zwierzyć się komuś obcemu. Dzięki nim lepiej rozumiemy naszych najbliższych. Smutno słuchać opowieści o dzieciach i wnukach, które oddają ich do domów opieki. Oni z utęsknieniem czekają na każde odwiedziny. A czasem tych odwiedzin już nie ma... – mówią uczennice.

Kontakt licealistów z Ósemki z seniorami nie kończy się na wycieczce. Odwiedzają się – zwłaszcza z okazji świąt. Uczniowie przygotowują dla nich upominki, przekazują laurki i życzenia urodzinowe. Teraz chcą też przygotować przedstawienie teatralne. Uczniowie i absolwenci służą jako wolontariusze w wielu stowarzyszeniach, m.in. pomagają w Fundacji Anny Dymnej „Mimo Wszystko”, starszym mieszkańcom Bielska-Białej w Fundacji Aktywności Społecznej „Złote Łany”, sami odwiedzają starszych w placówkach opiekuńczych. „Pomagam starszym” to tegoroczne hasło kampanii Jałmużny Wielkopostnej, do jakiej zachęca Caritas Polska. Dzięki niej zwłaszcza ludzie młodzi mają zwrócić uwagę na problemy i potrzeby stale rosnącej grupy seniorów.