Jak rozmawiać o seksie?

Zasady prowadzenia rozmowy z dzieckiem o seksie

Wielu rodziców zdaje sobie sprawę z wagi wyjaśniania swojemu dziecku zagadnień seksualnych. Mają oni jednak wiele wątpliwości. Dotyczą one zarówno treści przeprowadzanych dyskusji, sposobu wyjaśniania niektórych zagadnień, jak i tworzenia pewnej atmosfery rozmowy. Wychodząc tym trudnościom naprzeciw, w trakcie warsztatów podaję kilka najważniejszych zasad prowadzenia z dzieckiem rozmów o seksualności. Oto one:

• Mówić prawdę

Pierwszą zasadą jest mówienie prawdy. Inaczej: Nie wolno dziecka okłamywać. Tak ogólnie sformułowana zasada wymaga jednak doprecyzowania:

• Nie mówić wszystkiego, co się wie

Zasada mówienia prawdy nie zakłada przekazywania dziecku wszystkiego, co się wie na dany temat. Przykładowo, gdy dziecko pyta, jak wydostało się z brzuszka mamusi na zewnątrz, to nie należy mu wyjaśniać wszelkich znanych nam kwestii związanych z porodem: że są porody główkowe, pośladkowe, przez cięcia cesarskie wzdłużne i poprzeczne, zakleszczone, bolesne i niebolesne itp. Najpierw, zgodnie z wcześniej przedstawionym schematem, należy mu odpowiedzieć krótko dokładnie na pyta- nie, np. „Którędy dziecko wychodzi z brzucha mamy?”
– „Każda mama ma taki specjalny otworek. Nim dziecko wysuwa się na zewnątrz”.

• Rezygnować z odpowiedzi wymijających

Przykładem próby ominięcia meritum jest proponowana przez rodziców odpowiedź na pytanie: „Co to jest seks?” „Seks to płeć”. Z całą pewnością to stwierdzenie zawiera prawdę. Jednak w naszej kulturze i języku to nie jest pierwszoplanowe znaczenie tego słowa. Tego rodzaju wymijająca odpowiedź może przynieść rodzicowi chwilowy lub nawet całkowity spokój, ale w konsekwencji podważy zaufanie dziecka do niego. Maluch, wcześniej czy później, odkryje prawdę. Tym samym zauważy, że mama czy tata nie są chętni, by rozmawiać o sprawach intymnych. W takiej sytuacji dziecko może już nie chcieć pytać rodziców o kwestie związane z seksualnością. Zacznie czerpać wiedzę z innych, najczęściej niewłaściwych źródeł informacji.

• Mówić najpierw o prawidłowościach

Wyjaśnianie jakiegoś zagadnienia seksualnego należy rozpocząć od omówienia tego, co typowe, właściwe, prawidłowe. Należy najpierw mówi o pierwszoplanowym znaczeniu (zastosowaniu) czegoś, a dopiero później zjawiskach drugoplanowych czy anormalnych. Doskonałym przykładem naruszenia tej zasady jest sytuacja przedstawiona przez uczestniczkę warsztatów. Otóż, gdy jej pociecha zapytała, jak się rodzą dzieci, pokazała bliznę po cesarskim cięciu. W tym konkretnym przypadku było to prawdą, jednak wiadomo, że z zasady dzieci rodzą się w inny sposób.