Spokój nie zawsze święty

Nie trzeba szczególnie rozglądać się, żeby znaleźć propozycje łatwego sposobu rozluźnienia się. Plakaty reklamujące medytację i jogę gwarantują szybkie poradzenie sobie ze stresem, odzyskanie energii i radości życia, a także spokoju i równowagi. Co więcej, wstęp na nie jest wolny. Nietrudno się jednak domyślić, że to chwyt marketingowy i zwykle chodzi tylko o pierwsze zajęcia. Jednak nie pieniądze są tu największą przeszkodą. Wybierając taką formę relaksu, zaczyna się iść drogą, która nie wiadomo, jak się skończy.

Łamanie przykazań

Jedną z popularniejszych w Koszalinie szkół medytacji jest ta prowadzona przez sektę „Misja Czai- tanii”, opartą na hinduskiej duchowości. – Każdy katolik musi mieć świadomość, że uczestnicząc w kursach, jakie oferuje ta szkoła, bierze udział w obrzędach określonej religii. Nie da się tego połączyć z wiarą w Chrystusa – mówi ks. prof. Janusz Bujak, diecezjalny referent ds. sekt i nowych ruchów religijnych.

Jedną z metod radzenia sobie ze stresem proponowanych przez tę sektę jest joga i mantra. W mantrze chodzi o powtarzanie imienia jakiegoś bóstwa i o „wyłączenie” rozumu. Ma to na celu osiągnięcie szczęścia, które polega na stopieniu się z bezosobowym bóstwem, bo Bóg w religiach wschodnich nie jest osobą.

Zdaniem ks. Bujaka, takie formy rozrywki nie mogą być traktowane jako ćwiczenia gimnastyczne. – Tych ćwiczeń nie da się oddzielić od duchowości, bo to tak jakby się dało hinduiście czy buddyście Różaniec do ręki, kazałoby mu się uklęknąć i odmawiać tylko po to, żeby się uspokoił. Branie udziału w takich ćwiczeniach to pójście za pewnym guru. W ten sposób człowiek wybiera sobie innego mistrza niż Chrystus – dodaje.

Jak się okazuje, mantrowanie to nie tylko oddawanie czci jakiemuś bożkowi. – W ten sposób otwieramy się na różne siły, bo wszystkie pozycje jogi mają na celu otwarcie się na energie kosmiczne. Relaks ma przyjść z połączenia się człowieka z energią kosmosu, która ma na niego oddziaływać – mówi ks. Bujak.

Chrześcijańska medytacja polega na czymś zupełnie innym. – Tu chodzi zawsze o korzystanie z rozumu. Mamy coś rozważać, myśleć o tym, mając kontakt z Bogiem osobowym. Nie ma tu mowy o jakiejś utracie tożsamości czy świadomości, a w jodze czy mantrze tak się dzieje – tłumaczy.