Lęk zamknięty w butelce

Suchy jak liść


Felek był ateistą. Matka wielokrotnie powtarzała mu: „Bój się Boga”. A że w życiu Felka było dostatecznie wiele powodów, by odczuwać strach, z kolejnego postanowił skutecznie zrezygnować. Pomogła mu w tym także komunistyczna propaganda, która z wierzących zrobiła ciemnogród.
Kiedy ogarniał go smutek, uciekał na pola lub szedł do lasu. Tam odzyskiwał spokój. – Dopiero później dowiedziałem się, że podziwianie natury to najpiękniejsza modlitwa – wspomina. Felek siedział z rozrysowaną na kartce tabelką. „Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy” – brzmiał trzeci krok terapii. W rubrykę „W co nie wierzysz” wpisał: „Bóg, pieniądze i idee”. Rubryka „W co wierzysz” była pusta. – Nie miałem żadnej wiary. Czułem się jak suchy liść. Postanowiłem swoje życie powierzyć losowi – wspomina.
 Do wiary w Boga stopniowo zaczęli przekonywać go ludzie, ich łagodność, ciepło i brak lęku. Felek chciał wierzyć. Ale niewierzący był nadal. Ktoś zaproponował, by uklęknął i modlił się, jak potrafi. Spróbował. Po czterech latach Bóg przyszedł z łaską. – On chciał zobaczyć, że rzeczywiście jestem gotowy. Tak jest także za każdym razem, kiedy pracuję nad jakąś wadą – pomaga mi, gdy faktycznie chcę coś zmienić – mówi.


Trzeźwiej i służ


Na promocji audiobooka „Dwanaście kroków wg Felka alkoholika poznaje Rafał hazardzista”, która pod koniec października miała miejsce w klubie Hybrydy, było niewielu dziennikarzy. Choć media co jakiś czas interesują się jego historią, na spotkanie z trzeźwym alkoholikiem w większości przyszli ci, którzy idą podobną drogą lub ją przeszli.
Uważnie słuchali opowieści o alkoholowym piekle, poszukiwaniu nadziei i radości z życia, którą dzięki programowi „12 kroków” i Bożej pomocy Felek osiągnął. Niektórzy po spotkaniu podchodzili, by osobiście spojrzeć mu w oczy. I przekonać się, czy to wszystko, o czym mówił, jest prawdą. Inni chcieli uścisnąć dłoń żywej legendzie, jednemu z pionierów zakładania klubów anonimowych alkoholików w Warszawie.
 ziś w stolicy pod szyldem Fundacji „Biuro Służby Krajowej Anonimowych Alkoholików” funkcjonuje 130 grup. W całej Polsce jest ich ponad 2 tys. Ile mitingów osobiście poprowadził Felek – sam nie pamięta. Wie natomiast jedno – że aby utrzymać trzeźwość, trzeba pomagać innym. 
Dlatego swego czasu jeździł po Polsce i w formie warsztatów propagował wiedzę o mało znanej wówczas terapii. Swoim doświadczeniem dzielił się także jako współpracownik Komisji Edukacji w Dziedzinie Alkoholizmu, którą w 1989 r. założył Wiktor Osiatyński. Był także delegatem polskiego AA na Światowym Mitingu Służb AA w Nowej Zelandii i USA.
Od 10 lat w klubokawiarni na ul. Poznańskiej prowadzi spotkania dla osób, które przeszły terapię „12 kroków”, i nadal szukają wsparcia. Sam także je daje jako tzw. sponsor – towarzysząc w stawianiu kolejnych kroków uczestnikom terapii. Zdrowiejących alkoholików na nowo uczy korzystania z życia, organizując wycieczki po Mazowszu, wyjścia do teatru czy muzeum.
 Nie pije od 1979 r. Założył rodzinę, przeprowadził się na Gocław. Powrócił do swojej pasji – malarstwa. – Najważniejszą księgą, którą mamy odczytać, jest nasze własne życie – uważa Felek.

Więcej o terapii 12 kroków i mitingach AA na stronie: www.aa.org.pl.