Na wyciągnięcie kuli

Czy założenia „Turystyki bez barier” sprawdzają się w praktyce? – Na obrzeża Gdańska, które dziś poznajemy, nie odważyłabym się wybrać sama, w grupie zaś jest bezpiecznie. Urzeka mnie też atmosfera: choć nikogo tu nie znam, nie czuję się obco. Wiedza przekazywana jest również bardzo ciekawie, a i tempo marszu nie jest forsowne – uśmiecha się pani Barbara z Gdańska, zwiedzając fortyfikacje Góry Gradowej. Stali bywalcy wypraw ze stowarzyszeniem podkreślają zaś, że dzięki nim nie tylko poznają region, poszerzają grono znajomych, ale i odkrywają zamiłowanie do nauki języków. – Chcemy teraz nauczyć się języka migowego, by móc znów wędrować i porozumiewać się z niesłyszącymi – mówi pani Anna z Gdańska.

Wózek na wieży

Nieznajomość przez ludzi języka migowego to niejedyne problemy, jakie napotykają niepełnosprawni turyści. Zwłaszcza ci z dysfunkcją narządu ruchu nadal muszą zmagać się z barierami architektonicznymi, dużym kłopotem bywa też brak informacji o tym, jakie wyzwania dla swojej niepełnosprawności zastaną w miejscu, które chcą odwiedzić. Dlatego właśnie, również z inicjatywy pani Agnieszki Walczak, powstał portal internetowy www.kaszubybezbarier.pl. Ma on z jednej strony zachęcać osoby niepełnosprawne do wyruszania w trasę i pokazywać im, że istnieją miejsca im przyjazne, z drugiej zaś strony ma informować o przeszkodach w miejscach mniej dostosowanych do ich potrzeb. Nie mniej ważne jest też, by zachęcić ewentualnych inwestorów do finansowania wind, podjazdów, instalacji tablic informacyjnych,  piktogramów czy oświetlenia. Duży udział w powstaniu tego portalu miały same osoby niepełnosprawne, które wypełniały ankiety, podpowiadając, co byłoby dla nich pomocne. Czasem potrzeba naprawdę niewiele. – Pamiętam, że w pewnym muzeum, które odwiedzaliśmy, nie było wcześniej miejsc siedzących. A przecież często po obejrzeniu wystawy osoba starsza albo z dysfunkcją narządu ruchu chętnie by sobie odpoczęła, tylko nie ma gdzie usiąść. Po naszej podpowiedzi krzesełka pojawiły się niemal natychmiast! – wspomina Agnieszka Walczak.

Na Pomorzu oznaki troski o poprawienie komfortu osób niepełnosprawnych są coraz bardziej widoczne, choć nadal pozostaje dużo do zrobienia. Pasy uwagi dla niewidomych przy nowych chodnikach, informacje głosowe i wizualne w środkach komunikacji miejskiej czy sygnalizacja dźwiękowa na przejściach dla pieszych stają się powszechne. Na popularności zyskują też żelazne makiety przestrzenne ważniejszych zabytków. Warto jednak wspomnieć o ciekawostce, jaką jest wieża widokowa w Gniewinie. Dzięki zainstalowaniu windy także osoby na wózkach mogą podziwiać z niej panoramę okolicy.

Gdynia dla każdego

Miasto z morza i marzeń – jak często nazywana jest Gdynia – nie może pochwalić się taką ilością zabytków, jak chociażby Gdańsk. Ale zwiedzać ją można przez długie godziny, ciągle odkrywając coś nowego. Dużą pomocą w tym odkrywaniu może być przewodnik książkowy Agnieszki Walczak „Gdynia dla każdego”, zrealizowany dzięki współpracy Stowarzyszenia „Turystyka bez barier” z Urzędem Miasta. – Nie było dotąd w Gdyni takiego przewodnika, który by proponował konkretne trasy turystyczne. Przez 8 lat naszej działalności nieraz nimi wędrowaliśmy, ale po ich opracowaniu jeszcze raz wszystkie je przeszliśmy z osobami starszymi, niepełnosprawnymi oraz z rodzinami z małymi dziećmi – mówi autorka.

W ten sposób na początku maja ukazała się publikacja, która oprócz danych historycznych zawiera też wiele informacji praktycznych, np. długość tras, ich dostępność dla osób z problemami w poruszaniu lub komunikowaniu oraz rozmieszczenie w pobliżu toalet i miejsc do odpoczynku. 250 egzemplarzy przewodnika trafiło już do bibliotek gdyńskich szkół, a także do biblioteki miejskiej. Przewodnik cieszy się tak dużą popularnością, że niebawem w księgarniach powinna pokazać się wersja komercyjna.