Pedagogika… intuicyjnej miłości


Jestem dumna ze swoich dzieci, chwalę je, gdy zasłużą, zachęcam do dalszej pracy i mówię o swoich uczuciach. A dzieci ten kod doskonale rozumieją.

Od jakiegoś czasu przyglądam się wysypowi różnych pedagogicznych pomysłów. Pedagogika sukcesu, pedagogika bliskości, czułości, zieloności, czerwoności, pedagogika kwiatków hodowlanych, piruetów rodzicielskich i innych. Wiele postulowanych zasad w kolejnych teoriach pedagogicznych kompletnie się wyklucza. 
Doświadczeni rodzice, zaprawieni w wychowawczych bojach, wzruszają na te rewelacje ramionami. I robią swoje. Gorzej z młodymi, którzy stoją na początku swojej rodzicielskiej kariery: z ojcami i matkami, niepewnymi swoich możliwości, przerażonymi nierzadko sytuacją, a także bombardowanymi zewsząd postulatem „musisz być rodzicem idealnym. Bo przecież Wielki Ekspert musi mieć rację. A pedagog, który przeczytał milion książek o dzieciach, a nawet napisał to i owo sam, wie z pewnością o moim Jasiu czy Małgosi dużo więcej niż ja, skromny, początkujący rodzic.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

  • Nieograniczony dostęp do:
    • wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
    • wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
    • wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
    • wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
    • wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
  • brak reklam na stronach;
  • Niespodzianki od redakcji.
Masz subskrypcję?
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg