Też jestem dzieckiem

Lekarz, odwrócony plecami do pacjentki, mówi pod nosem: „Płód jest martwy”. Wiadomość spada na matkę jak grom z jasnego nieba. Nie potrafi nawet nazwać tego, co się stało. Słowa lekarza i jego zachowanie nie są jej pomocne, przeciwnie – zwiększają ból. Jaki płód?! Przecież to jej kochane, długo oczekiwane dziecko! Szok, bezsilność, rozpacz – te uczucia towarzyszą rodzicom, gdy podpisują później podsunięty przez personel dokument o zrzeczeniu się praw do ciała dziecka. Nie wiedzą, że tracą tym samym szansę na jego godny pochówek. I że przez to trudniej im będzie przetrwać żałobę.