Metafizycznie o historii

Stara fotografia rodzinna sprzyja opowieściom, snuciu wspomnień. Każda przedstawiona osoba to odrębna historia. Losy członków rodziny splatają się ze sobą tworząc barwny krajobraz wydarzeń rozgrywających się na tle panujących czasów, historii tej subiektywnej, rodzinnej, ale i współczesnego świata.

Autor, a zarazem główny bohater prowadzi nas przez swoje życie opowiadając historię czasów mu współczesnych, historię subiektywną, ale tym wyraźniej ukazującą absurdy, paradoksy czy zwykłą, codzienność Polski powojennej. Wiarygodności dodaje książce fakt, że autor zamieścił w niej wiele wątków autobiograficznych. Opisuje dzieciństwo, spędzone w Bytomiu z rodzinami wygnańców ze Lwowa i Warszawy, Uczestniczymy wraz z nim w "Wydarzeniach poznańskich" w 1956r., czy studenckich rozruchach Marca '68. Urbankowski zwraca uwagę na wydarzenia doniosłe w skali kraju i pozornie nieistotne, drobne, rozgrywające się w domowym zaciszu. Jak możemy przeczytać we fragmencie utworu:

"Wszechświat jawił się jako wielki chaos. I oto teoria fraktali dawała pewną szansę oswojenia chaosu. Wiem z praktyki życia domowego, iż robiąc bałagan – w końcu zaczniemy robić porządek. Po nasyceniu mieszkania bałaganem rzeczy same zaczynają się układać w jakieś grupy, kupki, konstelacje, ciągi malejące i rosnące, bałagan nabiera rytmu, jakby sensu, struktury cholernie nieprzejrzyste okazują się zbiorami elementów prostych"

"Ścieżka nad drogami.Fraktale" to historia Polski powojennej bez upiększania i wygładzania. Poparta bogatą dokumentacją Instytutu Pamięci Narodowej, pozwala współczesnemu czytelnikowi poznać, dotknąć niejako tamtych czasów. A jednocześnie styl Urbankowskiego sprawia, że nawet niezainteresowany historią, oporny umysł daje się wciągnąć w ten barwny, wzbogacony poetyckimi utworami autora, reportaż.

Bohdan Urbankowski: Ścieżka nad drogami. Fraktale. Wydawnictwo M

Książkę można wygrać w naszym konkursie. Wystarczy odpowiedzieć na pytanie:

Co to jest fraktal?

Cytując jedną z nadesłanych odpowiedzi: FRAKTAL to  obiekt dla którego wymiar Hausdorffa-Besicovitcha (tzw. wymiar fraktalny) jest większy od wymiaru topologicznego. Matematycznymi przykładami fraktali są: zbiór Cantora (0,631), płatek śniegowy von Koch (1,262), uszczelka Sierpińskiego (1,585), kostka Mengera (2,727), zbiór Mandelbrota (w nawiasie podano przybliżony wymiar fraktalny).

Wiele obiektów i zjawisk spotykanych w przyrodzie może być modelowanych za pomocą geometrii fraktali. Należą do nich np. linia brzegowa, zbocza górskie, systemy komórkowe, powierzchnia białek, struktura polimerów, chmury, dyfuzyjnie limitowana agregacja (np. podczas elektrolitycznego wydzielania metali). Pojęcie fraktala jest ważnym elementem teorii chaosu.

Definicja z Wikipedii (także przykłady i zdjęcia fraktali) do znalezienia  TUTAJ.